هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های تعارض و رضایت شغلی با عملکرد شغلی کارکنان بوده است.روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه اماری پژوهش شامل کلیه کارکنان دانشگاه دولتی فسا در سال 91-92 به تعداد 80 نفر بوده است.در این تحقیق با توجه به اندک بودن افراد جامعه از تمامی انها بعنوان نمونه استفاده گردیده است.برای گرد اوری داده ها از پرسش نامه های سبک های تعارض رحیمroci-ii(1995)شاخص توصیف شغل اسمیت،کندال و هالین (1969)و عملکرد شغلی کارکنان ترنیک سال (1374)استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان داده است که بین سبک های همراهانه،مهربانانه،مصالحه گرانه،اجتنابی و رضایت شغلی با عملکرد شغلی رابطه مستقیم و معنا دار و بین سبک سلطه گرانه با عملکرد شغلی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد.از بین مولفه های رضایت شغلی تنها مولفه رضایت از همکاران با عملکرد رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد و بین سایر مولفه ها با عملکرد رابطه ای معنادار وجود ندارد.از بین سبک های تعارض سبک همراهانه قویترین پیش بینی کننده برای عملکرد می باشد.از بین مولفه های رضایت شغلی مولفه رضایت از همکاران قویترین پیش بینی کننده برای عملکرد می باشد.