در حوزه حقوق مالکیت فکری جهت حمایت از تولید فکر و دانش حقوق انحصاری به آفرینندگان آثار فکری اعطا می شود. صاحبان آثار، حق اجرای این امتیازات را با حکم قانون دارا هستند اما به دلیل وجود نفع عموم و ترجیح آن بر منافع شخصی، باید دامنه اجرای این حقوق انحصاری محدود گردد چرا که به نظر سوءاستفاده از حق در راستای اجرای حق می باشد نه صرف اعطای امتیاز. با شناسایی حقوق انحصاری مسأله ی سوءاستفاده از حق دارندگان آثار فکری مطرح گردید و همچنین یکی از دلایل مخالفین برقراری حقوق انحصاری برای دارندگان، امکان سوءاستفاده های احتمالی می باشد، چرا که انحصار به صورت بالقوه می تواند منشاء سوءاستفاده قرار گیرد. سوءاستفاده از حق در حقوق برخی کشورها بر اساس نظریه ی دست های آلوده بنا نهاده شده است، به این معنا که دارنده ی حق بر خلاف منافع عمومی و شرایط، از حق خود سوءاستفاده کند و راه خودکامگی را در پیش گیرد. در این تحقیق پس از بیان ادله حمایت انحصاری از دارندگان حق جهت شناسایی حق برای آنها، به بررسی سوءاستفاده از حق در حوزه های مختلف آن پرداخته و در پایان به ابعاد حمایت و ضمانت اجراهای مقابله با آن با لحاظ موافقت نامه ی تریپس می پردازیم. واژگان کلیدی: حقوق مالکیت فکری، سوءاستفاده از حق، حقوق رقابت، موافقنامه ی تریپس