در تحقیق حاضر تلاش شد تا از سویی رابطه بین تصحیح مستقیم خطاهای گرامری زبان آموزان توسط معلم بررسی شود و از سوی دیگر رابطه میان این تصحیح ها و انگیزه زبان آموز مورد بررسی قرار گیرد. به این منظور تعداد 45 زبان آموز دختر سطح پیشرفته در نظر گرفته شد که بعد از جمع آوری پرسش نامه هایی در ارتباط با انگیزه آنه نسبت به یادگیری زبان انگلیسی 20 نفر از آنها در گروه انگیزه درونی و 15 نفر در گروه انگیزه بیرونی و 10 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. به تمامی گروه ها گرامر مربوط به جملات شرطی ساده و چند زمانی توسط یک معلم و به طور تقریبا همزمان تدریس شد و بعد از پنج روز و طی یک هفته (3 جلسه) خطاهای گرامری دو گروه آزمایش در جملات شرطی مدام و مستقیما از سوی معلم تصحیح می شدو گروه کنترل هیچ تصحیح مستقیمی دریافت نکرد. در آخر اطلاعات مربوط به زبان آموزان از طریق پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شدو با استفاده از آزمون های کراسکال والیس و من ویتنی و استفاده از نرم افزار بررسی شد. نتایج نشان داد که تصحیح مستقیم خطا توسط معلم تاثیر مثبتی در یادگیری گرامر در هر دو گروه آزمایش داشته یعنی 31.76% افزایش درمیانگین نمرات گروه انگیزه درونی و 35.3% افزایش در میانگین نمرات گوه انگیزه بیرونی. و به ویژه این تاثیر در گروهی که انگیزه زبان آموزان نسبت به یادگیری بیرونی بوده بیشتر از گروه انگیزه درونی بوده است.