نگارنده در این پژوهش، شبهه هایی که برخی از مستشرقین مانند گلدزیهر در باره قرآن کریم و تفسیرآن به شیعیان وارد کرده اند؛ نقد و ارزیابی شده و با توجه به مندرجات کتاب "مذاهب التفسیر الاسلامی" تألیف گلدزیهر، به برخی از ادعاهای وی در مورد وجود تناقض در تفاسیر شیعه امامیه پرداخته و به آن ها پاسخ داده است. در مقدمه پس از ارائه تعریفی از استشراق و تاریخ آن، اهداف مستشرقان و حجم اقدامات فرهنگی آنان بر ضد دین اسلام و فرهنگ و آموزه های اسلامی و قرآنی بررسی شده است. فصل اول به بررسی حجیت ظواهر قرآن و اقوال پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت(، میزان حجیت قول صحابه در تفسیر قرآن، مفهوم تفسیر و تأویل و فرق بین آن ها، معیارهای تأویل و بطن قرآن اختصاص دارد. در فصل دوم افزون بر طرح ویژگی های روش مستشرقین در تفسیر قرآن کریم و دیدگاه های تفسیری آنان؛ روش گلدزیهر به عنوان یکی از مستشرقین قرآن پژوه تجزیه و تحلیل شده است. فصل سوم به تحلیل و بررسی آرای گلدزیهر درکتاب تفسیری خویش ( که در آن به آرای تفسیری شیعه انتقاد کرده است) پرداخته و پس از انعکاس شبهه های وی نسبت به شیعه، عقاید شیعه و دیدگاه های شیعه در مورد تحریف قرآن کریم؛ پاسخ این شبهه ها ارائه شده است. شبهه های مذکور که درباره قرائات شیعه از قرآن، تأویل شیعه از این کتاب الهی، موضع گیری شیعه در مورد اهل بیت(، ولایت اهل بیت(، به ویژه امام علی(، اعتقاد شیعه در مورد رجعت و ظهور ست؛ مطرح گردیده و به این شبهه ها پاسخ داده شده است.