پژوهش حاضر بر اساس این سوال اصلی طرح گردیده که حجیت قرآن در مقام اجتهاد بر پایه چه مبانی کلامی استوار است؟ برای پاسخ به این پرسش اقدام به تبیین فرضیه های زیر نموده ایم: 1- قرآن وحی الهی است. 2- قرآن جامعیت دارد و افزون بر مسائل اخلاقی و عقیدتی مشتمل بر احکام عملی نیز هست. 3- قرآن جاودانه است. 4- قرآن جهان شمول است. برای رسیدن به درستی این فرضیه ها، مطالب در قالب شش فصل سازماندهی گردید. در فصل اول که با عنوان کلیات نام گذاری شده به بررسی پیشینه و مبادی تصوری موضوع تحقیق پرداخته ایم. در فصل دوم به تبیین و تنظیم منطقی عناصر کلامی تاثیرگذار بر حجیت قرآن در مقام اجتهاد نمودیم و برای اثبات تاثیر داشتن آنها ادله و شواهد گوناگونی را فراهم کرده ایم. از فصل سوم به بعد به تشریح گزاره های کلامی چهارگانه پرداخته ایم و ضمن اختصاص دادن فصل مستقل برای هر کدام، مطالب بر اساس مراحل ذیل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است : 1- تبیین و تنظیم منطقی مبانی کلامی تاثیرگذار بر حجیت قرآن در مقام اجتهاد. 2- اثبات و منقح سازی آن مبانی بر اساس فراهم کردن ادله و شواهد علمی و معتبر 3- شناسایی شبهات و نقد آن ها با شیوه های علمی و منطقی