چکیده گسترش روز افزون معاملات تجاری موجب بروز مشکلات حقوقی گردیده است. یکی از موضوعات بحث برانگیز در عالم تجارت چه در عرصه داخلی و چه در قلمرو بین المللی تعهدات مشتری در قرارداد بیع می باشد. در قرارداد بیع، مشتری ملزم به قبض مبیع و تأدیه ثمن می باشد. در این نوشته به موضوع «تعهد مشتری به قبض کالا در کنوانسیون بیع بین المللی کالا مصوب 1980 وین و حقوق ایران» پرداخته شده است. یکی از تکالیف مشتری این است که مبیع را در زمان و مکانی که تسلیم صورت می گیرد، (و مطابق با شرایطی که به وسیله ی طرفین تعیین گردیده است) قبض نماید. اما در برخی موارد، مشتری حق امتناع از قبض کالا دارد، یکی از این موارد، تسلیم زودتر از موعد مقرر است،که میان کنوانسیون و حقوق ایران اختلاف وجود دارد. در کنوانسیون مشتری مخیر به قبض یا عدم قبض کالاست اما در حقوق ایران اگر اجل به نفع بایع باشد، مشتری را باید ملزم به پذیرش مبیع دانست. در صورتی که مشتری کالا را در موعد مقرر قبض نکند، بایع می تواند از ضمانت اجراهای عدم قبض کالا استفاده کند. این ضمانت اجراها در کنوانسیون شامل اجبار، حق فسخ، بازفروش کالا و خسارت می باشد. در حقوق ایران ممکن است ضمانت اجرا عدم قبض در قرارداد تعیین شده باشد. همچنین خریدار می تواند از اجبار و حق فسخ استفاده کند، البته، خسارت نیز قابل مطالبه می باشد. واژگان کلیدی: قبض مبیع، امتناع از قبض، تعهد مشتری، کنوانسیون بیع بین المللی کالا