این تحقیق به منظور بررسی میزان سواد رسانه ای دانشجویان ارتباطات دانشگاه آزاد تهران مرکز در قالب دیدگاه دانشجویان کارشناسی ارشد ارتباطات می باشد.در این پزوهش از دو نوع روش پزوهش استفاده شده است؛ روش مطالعه اسنادی که با استفاده از آن بررسی مفهومی و تئوریک پیرامون این موضوع انجام گرفت، به گونه ای که محقق از طریق آن توانست تعاریف مفهومی و نظری هر یک از متغیرها را ارائه کند و از روش ها و یافته های مطالعات پیشین در راه تحقیق استفاده کند. روش پیمایشی که به عنوان رایج ترین روش تحقیق در علوم اجتماعی محسوب می شود و ویژگی بارز آن استفاده از ابزار پرسشنامه در گرد آوری اطلاعات می باشد. محقق در این پژوهش گویه هایی را در قالب یک پرسشنامه در اختیار پاسخگویان قرار داده که همگی به پرسشهای مشابهی پاسخ داده اند. این گویه ها متغیرهای تحقیق را اندازه گیری می کنند و تجزیه و تحلیل نهائی بر اساس نتایج بدست آمده از روابط متغیرها، صورت می گیرد. ضمناً پژوهش با رویکرد قیاسی بوده که با تعدادی نظریه و تئوری آغاز شده و با اندازه گیری تجربی به کل جامعه آماری تعمیم داده می شود. جامعه آماری این تحقیق کلیه دانشجویان کارشناسی ارشد رشته ارتباطات دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه آزاد تهران مرکز ورودی سال 1388 می باشند که تعداشان برابر با 445 نفر می باشد.با توجه به نتایج بدست تمامی فرضیات تحقیق تایید شده و تفکر انتقادی و شناخت رسانه ای دانشجویان بر سواد رسانه ای و ابعاد آن تاثیر گذار می باشد. در مجموع می توان گفت که نفوذ رسانه در جوامع و تاثیرات آن به حدی است که آموزش رسانه و ایجاد سواد رسانه ای، به ضرورتی اجتناب ناپذیر تبدیل شده است باید تاکید کرد که رسانه نقش بسزایی در جامعه پذیر کردن کودکان، نوجوانان و دانشجویان دارد پس باید با آموزش رسانه بعنوان تحلیلی اجتماعی انتقادی برای آگاهی و فهم بیشتر نحوه کار رسانه ها، شناخت کسانی که آنها را کنترل می کنند و شکل می دهند، نقش متخصصان و روابط عمومی در شکل دادن به محتوای رسانه، اقدام نمود دانشگاه ها می توانند به خوبی این شناخت و تفکر انتقادی را در دانشجویان ایجاد کنند و دانشجویانی با سواد رسانه ای بالا تربیت نمایند