رنگرزی در بین مردم منطقه چهار محال و بختیاری هنری است که از گذشته تا کنون به سه صورت عشایری ، خانگی و کارگاهی انجام می گرفته است. روش های خاص رنگرزی با روناس رنگ های قرمز زیبایی را در این منطقه پدید آورده است که باعث ارزش بخشیدن به این قالی ها شده است که امروزه این روش ها کمتر استفاده می شود. در این پژوهش با توجه به روش های سنتی رنگرزی الیاف پشمی با روناس در قالی های منطقه چهار محال و بختیاری 4 روش رنگرزی با روناس که در این منطقه رایج بودند انتخاب شده و نمونه هایی با این روش ها رنگرزی شدند. برای بررسی میزان آسیب نوری نمونه های پشمی رنگ شده با روناس که با این روش ها رنگرزی شده اند، ابتدا ثبات نوری نمونه ها با دستگاه سان تست اندازه گیری شد. سپس نمونه ها تحت تابش نور فرا بنفش پیر سازی شدند و برای تعیین میزان رنگ پریدگی رنگ سنجی شد. همچنین میزان استحکام و ازدیاد طول تا حد پارگی نمونه ها با استفاده از دستگاه اینسترون اندازه گیری شد. با توجه به نتایج به دست آمده معلوم شد، نور و مخصوصاً اشعه فرابنفش باعث رنگ پریدگی و کاهش استحکام نخ های پشمی شده است. در میان روش های رنگرزی شده روش های خانگی که در آن از روش های سنتی رنگرزی استفاده می شود کمترین آسیب را در برابر نور داشته اند. در نهایت با توجه به میزان آسیب های نوری وارده به نخ های پشمی رنگ شده با روناس در راستای حفظ و نگهداری قالی های قدیمی و نفیس چهارمحال و بختیاری ، در برابر نور راهکار حفاظتی ارائه شد. روش تحقیق در این پایان نامه کتابخانه ای، اینترنتی ، میدانی و آزمایشگاهی و روش پردازش داده ها، توصیفی-تحلیلی است.