در این تحقیق به بررسی تخصیص قرآن به خبر واحد در اصول مذاهب اسلامی پرداخته شد.هر گاه خبر واحدی موجب تخصیص دلیل عام قرآنی شود، تخصیص کتاب به خبر واحد محقق می شود. درباره تخصیص عام قرآنی به خبر واحد، دایره اختلاف میان علما گسترده است. دراین میان ابوحنیفه از اهل سنت، آن را ممنوع دانسته است. بعضی از حنابله نیز تخصیص قرآن را با خبر واحد جایز نمی‏دانند ، و از میان فقهای امامیه نیز، سید مرتضی و شیخ طوسی و محقق حلی، قائل به منع هستند، هر چند بیشترعلمای امامیه، تخصیص به خبر واحد معتبر و موثق را جایز می‏دانند. قول به تفصیل و قول به توقف نیز در میان اقوال وجودارد. آثار فقهی حقوقی زیادی بر تخصیص قرآن به خبر واحد مترتب می‏شود. دراین تحقیق از روش کتابخانه‏ای برای جمع‏آوری اطلاعات استفاده شده است..نتایج نشان می‏دهد که اگر خبر واحد محفوف به قرائن قطعیه باشد یا خبر واحد ثقه‏ای که با محتوا و مفاهیم قرآن مخالفت نداشته باشد می‏تواند عموم قرآن را تخصیص بزند.