پژوهش حاضر قصد دارد سبک (های) یادگیری مورد علاقه1 فرگیران ایرانی زبان انگلیسی2 به عنوان زبان خارجی را شناسایی کرده و به بررسی ارتباط بین سبک های یادگیری مورد علاقه آنان و توانایی تفکر انتقادیشان3 بپردازد. این پژوهش همچنین سعی دارد تا وجود ارتباط بین سبک های یادگیری مورد علاقه و مهارت درک مطلب4 زبان انگلیسی در فرگیران را مورد بررسی قراردهد. به علاوه، وجود یا عدم وجود اختلاف معنادار بین سبک یادگیری مورد علاقه زبان آموزان دختر و پسر ایرانی هدف دیگر این تحقیق میباشد. برای این منظور تعداد 90 دانشجوی زبان انگلیسی از دانشگاه سیستان و بلوچستان و دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه سبک یادگیری و پرسشنامه تفکر انتقادی و آزمون درک مطلب تافل جمع آوری شدند. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بالاترین میانگین بین سبک های یادگیری استفاده شده توسط زبان آموزان ایرانی، سبک یادگیری ارتباطی است. برای هدف دوم این مطالعه آزمون تجزیه و تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط آماری معنی داری بین سبک یادگیری ارتباطی و تحلیلی زبان آموزان ایرانی و توانایی تفکر انتقادی شان وجود دارد. همچنین تجزیه و تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که ارتباط آماری معنی داری بین سبک های یادگیری زبان آموزان ایرانی و توانایی درک مطلب آنان وجود دارد. علاوه بر این، نمونه های مستقل، آزمون t برای تفاوت جنسیت درسبک های یادگیری مورد علاقه نشان داد که تفاوت معنی داری بین سبک یادگیری مورد علاقه ی زبان آموزان دختر و پسر ایرانی وجود ندارد. نتایج به دست آمده از مطالعه حاضر، کاربردهای آموزشی فراوانی دارد که می تواند برای معلمان، طراحان برنامه درسی و زبان آموزان مفید واقع شود.