پژوهش حاضر به منظور بررسی راز عروسک در حقیقت وجودی انسان از اسطوره تا کنون از دیدگاه فرهنگ عامه در جهت رشد و بازگشت به این هنر قدیمی انجام شده است و بدین منظور از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شده است. این تحقیق از نوع کیفی و کاربردی است. اطلاعات ضروری این تحقیق با استفاده از روش کتابخانه ای (فیش برداری) گردآوری شده است و مهم ترین یافته ها و نتایجی که به دست آمد، عبارتند از این که عروسک به عنوان عنصری که از ابتدا با انسان همراه و همپا بوده است نقش های متعددی را برای او در طول زندگی اش بر عهده داشته است و آیین ها و مراسم مختلفی حول این مهم شکل گرفته است که متاسفانه این آیین ها رو به فراموشی رهسپارند و ما باید این هنر پر قدمت را از طرق مختلف همچون اجرای نمایش عروسکی و برپایی جشنواره هایی در این خصوص در دنیای پر زرق و برق امروزی حفظ کنیم و نگذاریم آیین هاو اسطوره ها و نمایش های عروسکی گذشته مان را به رایگان از دست دهیم؛ بلکه با تلاشی دو چندان سعی بر آن داریم تا اجراها و نمایش هایی نو از این هنر پر اصالت ایرانمان خلق کنیم و همگان را بر آن داریم که با این زیبا عنصر رازآلود که ساخته و پرداخته ی بشر است آشتی ای دوباره صورت دهند که قطعا نتیجه ای جز آرامش، شادی و آشنایی با اساطیر و آیین های فراموش شده در پی نخواهد داشت. هر انسانی با بازگشت به اصل خویش قطعا آرامشی را می یابد که در ناخودآگاهش نهادینه است.