ما برای اجرای موفقیت آمیز فعالیتهای حرکتی نیاز داریم که عملکرد عضلات و مفاصل مختلف را با یکدیگر هماهنگ کنیم، یعنی این عضلات و مفاصل بایستی طوری سازماندهی شوند که مهارت اجرا شده به هدف دست یابد. در افراد آسیب دیده ی مغزی چنین فعالیتهای هماهنگی می توانند مختل شوند. هدف تحقیق حاضر مقایسه تکالیف حرکتی هماهنگ ظریف و درشت در افراد سالم با افراد آسیب دیده ی مغزی است. از اینرو 51 آزمودنی راست دست انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند: گروه سالم (17=تعداد، 5/28=میانگین سن، 14/7=انحراف معیار)، گروه آسیب دیده ی مغزی خفیف (17=تعداد، 8/30=میانگین سن، 5/12=انحراف معیار)، و گروه آسیب دیده مغزی متوسط (17= تعداد، 4/29= میانگین سن، 9/10= انحراف معیار). از آزمودنی ها خواسته شد که طی 5 کوشش، تکلیف هماهنگی چشم- دست را بوسیله دستگاه ترسیم آیینه ای (ساخت شرکت lafayette مدل 58024)، و تکلیف هماهنگی دودستی را با استفاده از دستگاه هماهنگی دودستی (ساخت شرکت lafayette مدل 32532) اجرا کنند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون کروسکال- والیس نشان دادند که بین تکالیف ظریف و درشت در هر سه گروه تفاوت معناداری وجود دارد (p</05). این نتایج نشان دادند که هنگام روی دادن آسیب دیدگی تروماتیک مغزی، فعالیتهای هماهنگی از قبیل تکالیف ظریف و درشت نمی توانند به خوبی اجرا شوند. کلید واژه ها: آسیب دیدگی تروماتیک مغزی، تکالیف حرکتی ظریف، تکالیف حرکتی درشت، هماهنگی