در طی این پروژه تحقیقاتی، به منظور جلوگیری از کلوخه ای شدن نانوذرات و ایجاد سازگاری بین آن ها و ماتریس پلیمر، سطح نانوذرات cuo با دی-کربوکسیلیک اسیدهای فعال نوری حاوی آمینواسیدهای طبیعی مختلف مانندl - آلانین، l-فنیل آلانین،l -متیونین،l -والین و l-لوسین اصلاح شد. اثر عوامل اتصال دهنده بر روی ساختار نانوذرات، با تکنیک های مختلفی مانند طیف سنجی ft-ir، tga، xrd، fe-sem و tem بررسی شد. نتایج به دست آمده از ft-irوtga ، اتصال گروه های عاملی آلی به سطح نانوذرات را اثبات می کند. این دی اسیدها به دلیل طبیعت غیر سمی و زیست فعالشان به عنوان اصلاح-کننده ی سطح انتخاب شدند. بنابراین، نانوذراتcuo اصلاح شده به دلیل حضور این عوامل اتصال دهنده می توانند دوستدار محیط زیست باشند. در بخش دوم پروژه، به منظور مطالعه ی اثر اصلاح سطح بر روی پخش نانوذرات cuo، نانوکامپوزیت های فعال نوری پلی(آمید-ایمید)/ مس(ii) اکسید با استفاده از تابش فراصوت تهیه گردید. برای این منظور، ابتدا پلی(آمید-ایمید) زیست تخریب پذیر از واکنش پلیمر شدن تراکمی n-تری‎ملیتیل‎ایمیدو-l-والین با دی آمین آروماتیک 4،´4-متیلن بیس (3-کلرو-2،6-دی اتیل آنیلین) در حضور تترا بوتیل آمونیوم برمید و تری فنیل فسفیت سنتز شد. سپس نانوکامپوزیت های پلی(آمید-ایمید)/ مس (ii) اکسید حاوی 4، 6 و 8 درصد از cuo اصلاح شده توسط دی اسید حاوی آمینواسید والین تحت تابش فراصوت از مخلوط cuo اصلاح شده با پلی(آمید-ایمید) تهیه شدند. نانوکامپوزیت های حاصل با روش های ft-ir، tga، xrd، fe-sem و tem شناسایی شدند. نتایج ft-ir برهمکنش های احتمالی بین پلیمر و نانوذرات اصلاح شده را نشان می دهد. نانوکامپوزیت ها پایداری حرارتی بیشتری نسبت پلیمر خالص دارند. بهبود مقاومت حرارتی نانوکامپوزیت های تقویت شده با نانوذرات cuo اصلاح شده، به پراکندگی یکنواخت نانوذرات در بستر پلیمر و تشکیل پیوند هیدروژنی بین نانوذرات و پلیمر ربط داده می شود. کلمات کلیدی: نانوذرات cuo، اصلاح سطح، پلی(آمید-ایمید) فعال نوری، نانوکامپوزیت، تکنیک فرا صوت، پایداری حرارتی