در بخش اول این کارتحقیقاتی، یک سری از نانوکامپوزیت های زئولیت (peg)/ nayپلی اتیلن گلیکول و/mcm-41 (peg) پلی اتیلن گلیکول تهیه شدند. این مواد توسط روش های طیف سنجی مادون قرمز(ft-ir) ، پراش پرتو ایکس (xrd)، tga/dta و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد شناسایی و بررسی قرار گرفتند. سپس دارو های مترونیدازول و ایبوپروفن به عنوان مدل دارویی در داخل این نمونه ها بار گذاری شدند. در مرحله ی بعد میزان رهایش این داروها از نمونه های بارگذاری شده در محلول هایی با ph اسیدی برابر 2 و بافر فسفات برابر با 4/7 که مشابه ph محل عملکرد این داروها در بدن است توسط دستگاه uv/vis مورد بررسی قرار گرفت. تاثیر عواملی چون ph و دما بر میزان رهایش دارو از نمونه ها در محدوده ph از 1 تا 12 و محدوده ی دمایی از 37 تا 40 درجه ی سلسیوس در فواصل زمانی مشخص و متوالی با استفاده از hplc و uv/vis مورد ارزیابی قرار گرفت. در بخش دیگر نانوکامپوزیت مغناطیسی زئولیت fe3o4/nay با نسبت های مولی مختلف تهیه شد و کامپوزیت تهیه شده توسط روش های ft-ir، xrd، tga/dta، sem وvsm مورد شناسایی و بررسی قرار گرفت. سپس جهت تعیین بهترین نسبت مولی، کارایی این نمونه های مغناطیسی تهیه شده در جذب رنگدانه متیلن بلو بررسی شد و تاثیر دما، ph محلول، غلظت رنگ، زمان تماس و مقدار جاذب بر روی جذب متیلن بلو در داخل نمونه های تهیه شده مورد تحقیق قرار گرفت. نهایتا مکانیسم جذب در نمونه بهینه توسط همدماهای جذب لانگمویر و فروندلیچ مورد بررسی قرار گرفت. در قدم بعدی برای بهبود خواصی همچون آب دوستی و زیست سازگاری و همچنین افزایش بازده جذب این نانوکامپوزیت، یک پوششی از کوپلیمر پلی اتیلن گلیکول و آکریلیک اسید روی آن ایجاد شد. نانو کامپوزیت مغناطیسی ،nay/fe3o4/aac-co-peg، با ترکیب درصد بهینه جهت ماکزیمم جذب متیلن بلو توسط روش های فوق شناسایی و بررسی شد. سپس بهترین شرایط ph ، دما، غلظت اولیه محلول متیلن بلو و مقدار جاذب جهت افزایش هرچه بیشتر جذب رنگدانه متیلن بلو به دست آمد. به منظور بررسی مکانیسم جذب از همدماهای لانگمویر و فروندلیچ استفاده شد. در نهایت فرآیند جذب متیلن بلو توسط نانو کامپوزیت مغناطیسی سنتز شده مورد بررسی های سینتیکی و تعادلی قرار گرفت.