خیابان اصلی شهر یک فضای شهری است که علاوه بر تأمین نیازهای مردم شهر معرف فرهنگ یک شهر نیز می باشد. خیابان امام خمینی به عنوان خیابان اصلی شهر تبریز این وظیفه را به عهده دارد ولی با گذشت زمان دچار آشفتگی فضایی و کالبدی شده است. هدف از این تحقیق تحلیل کالبدی خیابان امام خمینی می باشد که برای رسیدن به این هدف کالبد خیابان را در سه غالب بدنه ، کف و مبلمان بررسی نموده ایم تا بتوانیم ضمن بررسی این عناصر به شناسایی مشکلات این خیابان پرداخته و راهکارهایی را جهت حل این مشکلات ارایه نماییم. برای رسیدن به این هدف ابتدا با بررسی منابع کتابخانه ای به شناخت موضوع و منطقه ی مورد نظر نایل آمدیم و برای شناخت دقیق محدوده ی مورد مطالعه از روش میدانی و مشاهده ی مستقیم استفاده نموده ایم. در انتها با توجه به اصول به دست آمده از مبانی نظری به تحلیل محدوده پرداخته و ضمن شناخت نقاط قوت و ضعف محدوده راهکارهایی به منظور حل مشکلات محدوده ارائه شده است. در تحلیل محدوده به این مهم دست یافته ایم که اولا با وجود نقاط قوت در بحث کف که باید از این نقاط درس گرفت عناصر تشکیل دهنده ی کف در بیشتر قسمت ها دارای انتظام لازم نبوده و جوابگوی عملکرد این خیابان نمی باشد که می توان با انتظام بخشی به آن باعث غنای این خیابان گردید.ثانیا می توان به این نکته اشاره نمود که در بعد بدنه میدان ساعت در محدوده ی مورد مطالعه نسبت به بقیه ی قسمت ها سامان یافته تر می باشد ولی در بیشتر قسمت های محدوده عناصر بدنه ها باعث آشفتگی بدنه می باشد که جوابگوی زیبایی و نیازهای یک فضای شهری نمی باشد و برای رسیدن به یک فضای شهری مطلوب لازم است ساماندهی گردد. و اما در آخر که مبلمان محدوده در بیشتر قسمت ها به خوبی مکان یابی نگردیده است و با محیط اطراف همخوانی لازم را ندارد که این امر موجب آشفتگی فضایی در محدوده شده است که اصلاحات لازم به خود را می طلبد.