پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پنج عامل بزرگ شخصیت، تیپ های زمانی و فرسودگی تحصیلی و ارتباط آنها با رضایت از مدرسه در دانش آموزان دختر اول دبیرستان در شهر ارومیه انجام شد. با بهره جستن از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای 354 دانش آموز دختر سال اول دبیرستان شهر ارومیه انتخاب شدند.پرسشنامه های: پنج عامل بزرگ شخصیت neo(فرم کوتاه)، پرسشنامه ی صبحی عصری هورن و استبرگ( meq )، پرسشنامه فرسودگی تحصیلی سالما-آرو(sbi) و پرسشنامه چند بعدی رضایت از زندگی(mslss) برای جمع آوری داده های پژوهش استفاده شدند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از آمار توصیفی و استنباطی( آزمون همبستگی پیرسون، آزمون رگرسیون چند متغیری روش گام به گام) استفاده شد. نتایج بدست آمده نشان دادند که میان صفات شخصیتی روان رنجوری و رضایت از مدرسه رابطه مثبت معنادار وجود دارد و همچنین بین رگه های شخصیتی(برون گرایی، گشودگی به تجربه، با وجدان بودن و دلپذیر بودن) رابطه منفی معنادار وجود دارد. ضمنا بررسی رابطه تیپ های زمانی با رضایت از مدرسه نشان داد، افراد با تیپ صبح گاهی بالاترین میانگین رضایت از مدرسه را داشتند. بررسی رابطه فرسودگی تحصیلی با رضایت از مدرسه نشان داد، بین فرسودگی تحصیلی و رضایت از مدرسه رابطه منفی معنی داری وجود دارد. برای تبیین نمره کلی رضایت از مدرسه دانش آموزان با توجه به پنج عامل بزرگ، تیپ های زمانی و فرسودگی تحصیلی به ترتیب خستگی هیجانی و برون گرایی، ناکارآمدی تحصیلی و تیپ صبحی بیشترین سهم را در پیش بینی و تبیین رضایت از مدرسه داشتند.