نام پژوهشگر: داود زارع حقی

عامل مدیریت پوشش گیاهی معادله جهانی فرسایش خاک و تغییرات آن در طول فصل رشد نخود و عدس دیم (مطالعه موردی: منطقه تیکمه داش استان آذربایجان شرقی)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی 1393
  علیرضا خانجانی صفدر   عباس احمدی

یکی از مشکلات استفاده از مدل جهانی هدررفت خاک (usle) در کشورهای در حال توسعه فقدان آمار و اطلاعات در خصوص مقادیر عامل مدیریت پوشش گیاهی برای محصولات مختلف می باشد. گرچه در کشورهای پیشرفته با انجام مطالعات گسترده عامل مدیریت پوشش گیاهی به صورت جداولی برای محصولات مختلف ارائه شده بود اما با توجه به تفاوت¬های اقلیمی، پدولوژیکی و مدیریتی آن کشورها با کشور ما، استفاده از این اطلاعات، می تواند با خطا همراه باشد. از طرف دیگر نخود و عدس به عنوان دو محصول مهم در منطقه تیکمه داش کشت می شود.. لذا این تحقیق به منظور تعیین و بررسی تغییرات عامل مدیریت پوشش گیاهی نخود و عدس دیم در مراحل مختلف نمونه برداری در ایستگاه حفاظت خاک تیکمه¬داش صورت پذیرفت. بدین منظور سه تراکم بذر رایج در منطقه (تراکم های 30، 35و 40 کیلوگرم در هکتار) در کرت های آزمایشی در 3 تکرار کشت شد. علاوه بر این در هر بلوک برای محاسبه عامل مدیریت پوشش گیاهی یک کرت آیش اجاد گردید. به منظور توصیه کودی برخی از ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک اندازه گیری شد. در طول فصل رشد میزان رواناب و رسوب تولید شده با استفاده از روش حجم سنجی و فیلتراسیون مورد اندازه گیری قرار گرفت. در زمان اندازه گیری رواناب و رسوب برخی پارامترها مانند درصد آسمانه گیاه، ارتفاع گیاه، بقایای گیاهی و سنگریزه اندازه گیری شد. نتایج آماری در قالب طرح کرت های خرد شده در زمان توسط نرم افزارهای spss و mstat-c مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مقادیر عامل مدیریت پوشش گیاهی نخود و عدس در سه تراکم مختلف کشت بذر تفاوت معنی داری باهم دارند (01/0p<). متوسط عامل مذکور برای تراکم های بذر 30، 35و 40 کیلوگرم در هکتار نخود به ترتیب (576/0، 404/0و 277/0) و برای عدس به ترتیب برابر (609/0، 438/0و 305/0) به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد با افزایش تراکم بذر مقدار عامل مدیریت پوشش گیاهی کاهش یافت به طوری که کمترین مقدار عامل مذکور مربوط به تراکم بذر 40 کیلوگرم در هکتار بود.

اثر اسید اگزالیک بر عمر گلجایی و برخی از صفات فیزیولوژیکی گل شاخه بریده رز
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی 1393
  مهری موسوی   رحیم نقش بند حسنی

چکیده : گل رز یکی از مهمترین گل های شاخه بریده از لحاظ تجاری است. حفظ کیفیت پس از برداشت گل های شاخه بریده برای جلوگیری از تلفات پس از برداشت گل اهمیت بسیاری دارد. پیری یکی از عوامل اصلی تأثیرگذار روی کیفیت گل است که می تواند توسط چندین فاکتور قبل و پس از برداشت ایجاد شود از جمله تنش آب، مقادیر کربوهیدرات، میکروارگانیسم ها. پیری گل های شاخه بریده به کاهش قابل ملاحظه انرژی مورد نیاز برای واکنش های سنتزی وابسته است. به طوری که کاربرد کربوهیدرات خارجی برای به تأخیر انداختن پیری در طول دوره پس از برداشت گل های شاخه بریده ضروری است. ما اثر اسید اگزالیک و ساکارز را در گسترش عمر گلجایی گل رز رقم لوکسور ارزیابی کردیم. از اینروآزمایشی بشکل فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار شامل تیمار با اسید اگزالیک در غلظت های (صفر، 30 ، 60 ، 90 ، 120 میلی گرم در لیتر ) و ساکارز ( صفر و 2% ) انجام دادیم. نتایج نشان داد که کاربرد تیمارهای اسید اگزالیک و ساکارز موجب افزایش عمر گلجایی، میزان جذب آب، وزن تر نسبی و قطر گل شده و میزان نشت الکترولیت، اتلاف آب و هدایت روزنه ای را کاهش داد. کاربرد 120 میلی گرم بر لیتر اسید اگزالیک بهمراه ساکارز منجر به بیشترین عمر گلجایی شد. نتایج نشان داد که اسید اگزالیک عمر گلجایی را از طریق توقف باز شدن روزنه و کاهش تعرق از برگ ها و افزایش جذب آب، افزایش داد.

اثر محلول پاشی پس از برداشت با اسید جیبرلیک و کلرید کلسیم روی باز شدن گل و عمر گلجایی گل شاخه بریده رز
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تبریز - دانشکده کشاورزی 1394
  فاطمه علیمیرزایی   رحیم نقش بند حسنی

این آزمایش به منظور تیمار محلولپاشی اسید جیبرلیک (5/0، 1 و 5/1 میلی مولار) و کلرید کلسیم (5، 10 و 15 میلی مولار) به تنهایی و در ترکیب با یکدیگر به همراه ساکارز (0 و 2 درصد) و 8-هیدروکسی کوئینولین سولفات در غلظت 250 میلی گرم در لیتر بر روی عمر گلجایی گل های بریده رز رقم black magic در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت گروه علوم باغبانی دانشگاه تبریز، به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. گل های شاخه بریده در دمای 2±23 درجه سانتی گراد، رطوبت نسبی 10±60 درصد و شدت نور 12 میکرومول در متر مربع در ثانیه (لامپ های فلورسنت سفید خنک) با 12 ساعت روشنایی تا پایان عمر گلجایی نگهداری شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جذب محلول در تیمار 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک × 15 میلی مولار کلرید کلسیم مشاهده شد و در تیمار 1 میلی مولار اسید جیبرلیک × 15 میلی مولار کلرید کلسیم کمترین میزان آلودگی قارچی مشاهده شد. تیمار ترکیبی 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک با 5 میلی مولار کلریدکلسیم بیشترین اثر را در افزایش وزن تر نسبی شاخه داشت. همچنین بیشترین میزان شکوفایی گل در تیمار ترکیبی 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک با 10 میلی مولار کلریدکلسیم مشاهده شد. بیشترین شاخص فلورسنس کلروفیل در اثر متقابل 5/0 میلی مولار اسید جیبرلیک با 15 میلی مولار کلرید کلسیم با میانگین 80 درصد بود. اما تیمارهای مورد استفاده روی شاخص کلرفیل برگ، نشت یونی، هدایت روزنه ای و محتوی نسبی آب گلبرگ اثری نداشتند. با توجه به اثرات مثبت اسید جیبرلیک و کلرید کلسیم بر عمر گلجایی، محلولپاشی این تیمارها با غلظت 5/1 میلی مولار اسید جیبرلیک و 10 میلی مولار کلرید کلسیم بر روی طول عمر گل رز رقم black magic قابل توصیه است.