هدف از انجام این طرح تحقیقاتی که یک مطالعه مقطعی می باشد تعیین وضعیت مصرف خودسرانه دارو در مردم شهر زاهدان در سال 78 بود که به وسیله تنظیم پرسشنامه هایی که در آن خصوصیات دموگرافیک و سوالات مربوط به علل خودمصرفی دارو، عوارض دارویی و میزان اطلاع مردم از آن، موارد خود مصرفی دارو و بیشترین داروهای مورد استفاده در خودمصرفی دارو و همچنین بیشترین داروهای موجود در منازل بود، انجام گردید و سپس در طول یک ماه توسط 245 نفر از مردم در درمانگاهها، بیمارستانها بطور حضوری و مصاحبه ای تکمیل گردید و نتایج زیر بدست آمد: بیشترین موردی که باعث خودمصرفی دارو در مردم می شد، سرماخوردگی و سپس سرفه بود. بیشترین علت خودمصرفی دارو در مردم بی خطر دانستن بیماری بود. 77درصد مردم از عوارض داروئی اطلاع نداشتند. بیشترین علتی که باعث مراجعه سریع بیمار به پزشک می شد، سوزش ادرار و سپس استفراغ و اسهال و در مرحله بعد تب بود. 51/8 درصد از افراد دارو را تا زمان برطرف شدن علائم و فقط 20درصد آنها دارو را تا مدت زمان لازم برای هر دارو مصرف می کردند. بیشترین داروهای مصرفی در خوددرمانی را مسکن ها و تب برها و سپس آنتی بیوتیک ها تشکیل می دادند. بیشترین داروهای موجود در منازل مسکن ها و سپس آنتی بیوتیک ها بودند. میزان تحصیلات ، جنس و سن با خودمصرفی دارو بدون مراجعه به پزشک و همچنین مراجعه سریع به پزشک بدون مصرف دارو ارتباطی نشان ندادند. با توجه به آمار فوق نتیجه می گیریم که خودمصرفی دارو یک امر شایع در بین مردم م باشد که در بین سطوح مختلف طبقاتی نیز تفاوتی ندارد. بنابراین پیشنهاد می شود که اقدامات بیشتری در رابطه با افزایش سطح آگاهی مردم در رابطه با فرهنگ صحیح مصرف دارو انجام می شود.