در این مطالعه به منظور بررسی شاخص های مختلف مربوط به جنبه ها یا معیارهای گوناگون بیابان زایی یا تخریب سرزمین، از مدل اصلاحی lada استفاده گردید. تمامی این عوامل براساس چارچوب dpsir مورد بررسی قرار گرفتند. شناسایی مناطق در معرض تخریب بالاتر در مقایسه با مناطق دارای ریسک تخریب کمتر می تواند دانش ما در خصوص وسعت مناطق تحت تأثیر بهبود بخشد. تمامی اکوسیستم های سرزمین ایران در معرض پدیده تخریب سرزمین قرار دارند. لذا منطقه میاندهی فیض آباد که در جنوب غربی استان خراسان رضوی واقع شده است، به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب شد. برای انجام این تحقیق اطلاعات پایه ای از منطقه مورد مطالعه جمع آوری گردید، جهت جمع آوری اطلاعات از داده های برداشت های میدانی مانند درصد تاج پوشش گیاهی و میزان بیو ماس تولیدی ، ماهواره ی مادیس، گزارشات و اطلاعات موجود در اداره های دولتی استان خراسان رضوی استفاده شد. سپس طبقه بندی خطر برای هریک از شاخص ها بدست آمد و براساس آن نقشه های مربوط به شاخص های طبیعی، انسانی و روند با استفاده از نرم افزار arc gisتهیه گردید. در ادامه نقشه خطر مربوط به هریک عوامل طبیعی، انسانی و روند تخریب در این منطقه پس از ادغام شاخص ها در محیط gis بدست آمد. نقشه نهایی ریسک تخریب سرزمین با ادغام نمودن لایه های عوامل طبیعی، انسانی و روند تخریب در مقایسه با وضعیت فعلی تخریب بدست آمد. کلاس های ریسک در نقشه های مختلف ریسک (سه سناریو) با در نظرگیری امتیازات تمامی شاخص ها بدست آمد. همچنین احتمال وقوع تخریب در مناطق در معرض ریسک تخریب نیز بدست آمد که در واقع تصویری از آنچه که ممکن است در آینده به وقوع بپیوندد را نشان می دهد. نتایج بدست آمده براساس نقشه سناریوی سوم نشان می دهدکه به ترتیب مناطقی دارای خطر شدید با احتمال (40-20%)، خطر شدید با احتمال (60-40%)، خطر شدید با احتمال (80-60%)، بسیار شدید با احتمال (20-0%)، بسیار شدید با احتمال (40-20%)، بسیار شدید با احتمال (60-40%)، بسیار شدید با احتمال (80-60%) و خطر بسیار شدید واقعی به ترتیب 24، 11، 1، 18، 16، 1 و 29 درصد از منطقه مطالعاتی را به خود اختصاص داده است.