سازند آیتامیر در حوضه رسوبی کپه‎داغ گسترش دارد. این سازند بیشتر از ماسه سنگ، شیل، سیلتستون و چند افق پر فسیل تشکیل شده که اغلب گلوکونیتی بوده و به رنگ سبز زیتونی دیده می‎شود. در این پژوهش بایواستراتیگرافی و پالئواکولوژی سازند آیتامیر بر مبنای نانوفسیل‎های آهکی در غرب حوضه کپه‎داغ مورد بررسی قرار گرفته است. به این منظور برش چرلی به ضخامت 1070 متر اندازه‎گیری شد. در این برش 32 جنس از نانوفسیل‎های آهکی شناسای شد. بر اساس جنس‎ و گونه‎های شناسایی شده از دو الگوی تقسیم بندی استفاده شد. با توجه به بایوزون‎های ارائه شده توسط (perch-nielsen, 1985) بایوزون‎های cc9، cc10 و cc11 برای برش چرلی پیشنهاد می‎شود و با استفاده از بایوزون‎های ارائه شده توسط (burnett, 1998) بایوزون‎های uc0، uc1، uc6 و uc7 را میتوان برای این برش پیشنهاد نمود بر اساس بایوزون‎های پیشنهادی می‎توان سن آلبین بالایی تا ابتدای تورونین برای قسمت شیلی سازند آیتامیردر نظر گرفت. همچنین شواهد نشان می‎دهد مرز زیرین سازند آیتامیر با سازند سنگانه تدریجی و مرز بالایی آن با سازند آبدراز پیوسته می‎باشد. مطالعات پالئواکولوژی نشان میدهد که ناحیه مورد مطالعه در عرض‎های جغرافیایی متوسط تا پایین قرار داشته است. برای منطقه فوق می‎توان آبهای سطحی گرم محیطی الیگوتروف همراه با میزان مواد غذایی نسبتا پایین ولی در حال افزایش را در نظر گرفت.همچنین تجمعات فسیلی نشان دهنده کم شدن عمق حوضه در زمان نهشته شدن رسوبات می‎باشند.

پژوهش صورت گرفته بطور خلاصه شامل مواردی همچون چینه نگاری زیستی بر مبنای فونای آمونیتی و چینه نگاری ایزوتوپی در دو برش انتخابی در بلوک لوت می باشد. در این پژوهش سعی شد تا با استفاده از چینه نگاری ایزوتوپی تفسیر مناسبی از شرایط پالئواکولوژییکی منطقه ارائه شود.