این پژوهش به بررسی اثر نااطمینانی تورم بر روی تقاضای پول در ایران می پردازد،هدف اصلی تعیین جهت اثر نااطمینانی تورم بر تقاضای پول درایران در صورت وجود رابطه است و هدف فرعی این پژوهش تعیین جهت اثر تورم و نرخ ارز بر تقاضای پول در ایران می باشد. جامعه آماری که در این پژوهش به آن استناد شده است کشور ایران و داده ها بصورت فصلی و در دوره 1370-1389 می‏باشد. به وسیله تورم و با استفاده از مدل garch سری نااطمینانی تورم را محاسبه می کنیم.برای آزمون مانایی داده ها از روش هگی استفاده شده است که می تواند همه ریشه واحد های فصلی،شش ماهه و سالیانه را در صورت وجود مشخص کرده تا بتوان با برطرف کردن آن به نتایج صحیح تری در محاسبه نتایج دست یافت.سپس با قراردادن متغیرها در مدل varوبا استفاده از روش تصحیح خطا به برآورد ضرایب و نتایج پرداخته شد.ضریب بدست آمده برای تورم نشان دهنده رابطه منفی و معنا دار می باشد افزایش تورم سبب کاهش تقاضا برای پول در کوتاه مدت می شود. این امر نشان دهنده آنست که افراد به دنبال یک سبد مناسب تر جهت حفظ ارزش دارایی خود از پول نقد صرفه نظر کرده و تمایل خود را به نگهداری پول نقد در کوتاه مدت از دست خواهند داد.ضمن اینکه 11 درصد از خطای در هر دوره تعدیل می شود.درمورد نرخ ارز ضریب بدست آمده نشان از یک رابطه منفی و معنا دار آن بر روی تقاضای پول بوده، مضاف بر اینکه در هر دوره 5 درصد از خطا برای دوره بعد تعدیل و اصلاح می گردد. توهم و عدم شفافیت اطلاعات در بازار ارز نیز وجود دارد ولی عامل دستوری بودن وتعیین نرخ ارز از طرف دولت نیز دلیل بر پایین بودن جمله تصحیح خطای پایین در این متغیر می باشد.با توجه به نتایج بدست آمده از مدل وجود رابطه معنادار و مثبت بین متغیر نااطمینانی تورم و تقاضای پول تایید می شود، این درحالی است که در هر دوره 43 درصد از خطا مدل تعدیل خواهد شد.بالا بودن ضریب تصحیح خطا بدلیل تورم بالا در دوره های قبل است که سبب بروز نااطمینانی زیاد در ایران شده است.این نااطمینانی بدلیل مستمر بودن برای افراد تا اندازه بسیار زیادی قابل پیش بینی است،لذا مردم در این شرایط همواره درک بهتری نسبت به تشخیص نااطمینانی تورم واقعی نسبت به سایر موارد پیدا کرده اند.