هدف از این مطالعه پیش بینی عملکرد ریاضی بر اساس سبک های والدگری و منابع استرس بود. گروه نمونه مورد مطالعه در این پژوهش شامل 129 نفر از پسران و 127 نفر از دختران دانش آموزان دبیرستانی شهرستان جهرم بودند که به شیوه خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند روش این پژوهش از نوع همبستگی بود . ابزار گردآوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه والد گری آلاباما (فرایک ،1992) و پرسشنامه استرس (گادزلا ،1991) بود . نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که بین ابعاد والدگری و منابع استرس با عملکرد ریاضی دانش آموزان رابطه وجود دارد . نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که منابع مختلف استرس و سبک های والدگری دارای قدرت پیش بینی معناداری برای عملکرد ریاضی بودند .