موضوع مورد نظر این پژوهش، پیشنهاد طرحی برای موزه ی گرافیک است، با این نگرش غالب که ساختمان، خود به عنوان نشانه ای در کنار دیگر عناصر شهری، نمودی از روح دوران خود باشد. در این راستا نخست سبک ها و مفاهیم مورد نظر پژوهش، از جمله مدرنیسم و دو نگره ی مرتبط با آن، یعنی سوپره ماتیسم و کانستراکتیویسم، و سپس پست مدرنیسم با نظری بر دو نگره ی پلورالیسم و دیکانستراکتیویسم معرفی می گردند و سپس برپایه ی ویژگی هایی برگرفته از آن ها، ویژگی های آثار گرافیک، و نیز مطالعات آماری و تحلیل سایت، الگویی برای طراحی ساختمان موزه ی گرافیک ارائه می گردد. برای طرح الگوی نظری مناسب برای طراحی موزه ی گرافیک، تلاش بر این بوده تا با بررسی گرایش های مفهومی و بصری مرتبط، گرایشی که قابلیت های ترکیب پذیری با معماری داشته و از مبنای فکری سازگارتری با مقوله ی برنامه ی فیزیکی و فرمی مورد نیاز پروژه برخوردار باشد، انتخاب شود. در این راستا با مطالعه ی سبک های مختلف، گرایش سوپره ماتیسم که یکی از گرایشات دوران مدرن بوده، برگزیده و با بررسی نقاط مشترک بین این جنبش در عرصه ی گرافیک و نقاشی و معماری به عنوان الگوی فرمال به آن پرداخته شد. یکی از نکات مهم این پروژه استفاده از یک بافت شهری و تغییر کاربری آن برای ایجاد یک فضای جدید در شهر می باشد. در برخورد با مسأله ی بافت با استفاده از دیدگاه های جنبش دیکانستراکشن و محور قرار دادن مفهوم پالیم پسست به معنی پاک کردن یک متن و بازنویسی آن، به باز آفرینی سایت و نسبت آن با کالبد معماری پروژه پرداخته شده است. بستر اصلی نظری کنار هم قرار دادن این مفاهیم، نگره ی بسیار مهم کثرت گرایی و التقاط در اندیشه ی پست مدرن می باشد. کنار هم قرار دادن دیدگاه های گوناگون و رسیدن به مفهومی ترکیبی از برهم نهادن آراء متفاوت.