به منظور مطالعه تنوع ژنتیکی پسیل معمولی پسته agonoscena pistaciae burckhardt and lauterer در استان کرمان، نمونه برداری از هشت منطقه شامل: زنگی آباد و هفت باغ کرمان، خلیل آباد و چاه قلعه سیرجان، انار، رفسنجان، دشتاب بافت و اسفندقه جیرفت در قالب چهار جمعیت (شمال، جنوب، شرق و غرب استان) درطی تابستان سال 1391 انجام گرفت. تعداد 32 نمونه انتخابی پس از استخراج dna به وسیله 15 آغازگر تصادفی (rapd) مورد تکثیر قرار گرفتند. محصولات pcr روی ژل آگارز 1/5% الکتروفورز شده و به وسیله دستگاه geldoc عکس برداری شدند. پس از امتیازبندی باندهای ایجاد شده حاصل از واکنش pcr-rapd، نتایج حاصل از تحلیل های آماری داده ها به وسیله نرم افزار popgene نشان داد که بیشترین و کم ترین تنوع ژنتیکی درون جمعیتی به ترتیب در غرب و جنوب استان کرمان وجود دارد. نتایج حاصل از محاسبات فاصله و تشابه ژنتیکی جمعیت ها، بیشترین میزان تشابه و نزدیکی را بین جمعیت های شمال و شرق استان کرمان نشان داد که با توجه به عدم وجود موانع جغرافیایی در این مناطق قابل توجیه است. از طرف دیگر احتمالا جمعیت جنوب به دلیل وجود ارتفاعات که این منطقه را از قسمت های مرکزی استان جدا می کند، نسبتا از سایر جمعیت ها متمایز شد. اما پس از بررسی ژنوتیپ تک تک افراد و رسم دندروگرام بر پایه فاصله ژنتیکی نی به روش upgma و به وسیله نرم افزار ntsys-pc مشخص شد که نمی توان ژنوتیپ ها را با توجه به منطقه جغرافیایی در خوشه هایی جدا دسته بندی کرد. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد که نشانگر rapd این تنوع را تا حدودی نشان داده است. ممکن است که عدم تمایز ژنوتیپ ها به علت کم بودن نمونه های جمع آوری شده از استان یا کم بودن تعداد یا عملکرد آغازگرهای rapd مورد استفاده نیز بوده باشد. از طرف دیگر گستردگی کشت پسته در استان و پیوستگی باغات در بعضی مناطق و همچنین جابجایی نهال و محصول برداشتی پسته در استان و همچنین تک میزبانه بودن آفت نیز می توانند در نتایج به دست آمده موثر بوده باشند. بنابراین پیشنهاد می شود به منظور روشن شدن دقیق تر موضوع، بررسی های بیشتری در این ضمینه صورت گیرد.