نام پژوهشگر: عالمه حیدرزاده

بررسی اثرات ناک داون ژن p53 بر القای مرگ سلولی در فیبروبلاست نرمال انسانی تیمار شده با نانوکورکومین پلیمری
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه تربیت مدرس - دانشکده علوم پایه 1391
  عالمه حیدرزاده   مجید صادقی زاده

در حال حاضر کاربرد اکثر داروهای درمان سرطان به علت سمیت زیاد، ناکارآمدی بالا و نیز هزینه¬ی بسیار بالا با محدودیت مواجه می باشد. کورکومین، یک پلی فنل مشتق از گیاه curcuma longa است که دارای خواص ضد توموری بوده و فاقد معایب ذکر شده¬ی داروهای کنونی درمان سرطان است. در غلظت¬های موثر کورکومین علیه سلول های سرطانی، سلول های نرمال آسیب نمی¬بینند. یکی از مهم ترین تفاوت¬های بین سلولهای نرمال و سرطانی عملکرد پروتئین p53 می باشد که می تواند به عنوان یکی از دلایل احتمالی این پدیده مطرح شود. در این تحقیق جهت بررسی فرضیه¬ی فوق با استفاده از sirna،ژن p53 در فیبروبلاست¬های نرمال ناک¬داون شد و اثر نانوکورکومین پلیمری - که جهت ارتقای زیست ماندگاری کورکومین به کار گرفته شده بود – بر القای آپوپتوز و تغییرات بیان ژن¬های p53، p21،bcl-2 ،bax وnf-kb در این سلول¬ها بررسی گردید. در بررسی سمیت سلولی نانوکورکومین پلیمری بر فیبروبلاست¬های نرمال انسانی(hfsf-pi3) و سلول¬های ملانومای انسانی(sk-mel3)، نتایج آزمون mtt نشان داد نانوکورکومین (تا غلظت 20 میکرومولار) بطور انتخابی فقط سلولهای سرطانی را از بین می¬برد و عوارض جانبی بر روی سلول¬های نرمال ندارد. پس از تایید ناک¬داون ژن p53 در فیبروبلاست¬های نرمال توسط تکنیک rt-pcr نیمه کمی، این سلول¬ها با نانوکورکومین(15میکرومولار) تیمار گردیدند و سپس میزان آپوپتوز با استفاده از فلوسایتومتری سنجیده شد. نتایج رنگ¬امیزی annexinv/fitc و pi نشان داد که مهار p53 منجر به افزایش معنی¬دار آپوپتوز القاشده توسط نانوکورکومین می¬گردد. در بررسی تغییرات بیان ژن¬های p21،bcl-2 ،bax وnf-kb ، مشخص گردید که مهار ژنp53 باعث افزایش بیان nf-kb و کاهش بیان ژن p21 شده ولی بر بیان ژن¬هایbcl-2 و bax تغییر معنی¬داری ایجاد نمی¬کند. به دنبال مهار ژنp53 در فیبروبلاست¬های نرمال، تیمار با نانوکورکومین باعث افزایش بیان ژن¬های p53 و p21و کاهش بیان bcl-2 شده ولی اثر معنی-داری بر میزان nf-kb و bax ایجاد نمی¬کند. بطورکلی نتایج ما نشان داد حضور p53 فیبروبلاست¬های نرمال را در برابر نانوکورکومین حفاظت می¬نماید؛ بر همین اساس عملکرد p53 می¬تواند یکی از دلایل مهم اثر متمایز نانوکورکومین بر سلول¬های نرمال و سرطانی باشد. بنابراین، این نتایج پیشنهاد می¬کنند که نانوکورکومین پلیمری دارای ویژگی¬هایی می¬باشد که می¬تواند به عنوان یک عامل موثر در پیشگیری و درمان سرطان به کار رود.