با توجه به گسترش جهانی شدن، هر شهری برای جذب توریسم، سرمایه های داخلی وخارجی و افزایش تجارت، کسب احترام وتوجه بیشتر در سطح بین المللی و افزایش رضایت شهروندان خود در تصمیم گیری برای ادامه زندگی در شهر و حفظ ساکنان مقیم در شهر، نگرش مثبت عموم نسبت به شهر، با دیگر شهر های جهان در رقابت است.برندگذاری سعی دارد تا به یک شهر تفاوت قابل توجهی بدهد که آنرا از دیگر شهرها متمایز کند.یک برند قوی بدین معناست که در زمینه جذب سرمایه گذاری، توریسم و افراد مقیم، تفاوت قابل ملاحظه ایجاد کند. نیاز به برند مناسب شهر تهران به عنوان بزرگترین شهر و پایتخت اداری ، اقتصادی ، سیاسی کشور شایان توجه است.هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل موثر بر توسعه برند شهر تهران است. پژوهش حاضر روش ترکیبی است که شامل مطالعات کتابخانه ای، توصیفی و روش پیمایشی (توزیع پرسشنامه ها) می شود. بدین منظور از دو پرسشنامه مجزا برای گردآوری و تحلیل استفاده شده است. جامعه آماری مورد مطالعه 510 نفر از افراد مقیم در شهر تهران است که به طور تصادفی ساده انتخاب شده اند. در پژوهش فوق ازمدل معاملات ساختاری(sem ) و نرم افزار لیزرل 8/8 استفاده شده است. متغیر وابسته در این پژوهش برند شهر تهران است که از طریق میزان رضایت شهروندان از زندگی در شهر تهران، افتخار به زندگی در تهران و ترجیح زندگی در تهران نسبت به شهر های دیگر ایران مورد سنجش واقع شد و مشخص گردید شهر تهران از نظر برند ضعیف می باشد.سپس جهت توسعه برند شهر تهران، اثر9 متغیر مستقل شامل طبیعت، فعالیتهای فرهنگی، خرید، شرایط اجتماعی، امنیت، تمیزی محیط، خدمات دولتی، حمل و نقل و کسب و کار نوآورانه بر برند مورد بررسی قرار گرفت که 4متغیر شامل کسب و کار نوآورانه، امنیت، خرید و فعالیت های فرهنگی ارتباط مثبتی با توسعه برند داشتند و 5 متغیر دیگرارتباط معنا داری نداشتند . با توجه به جدید بودن مقوله برندینگ، این تحقیق می تواند پیش زمینه ای باشد برای مراکز تحقیقی و دانشگاهی، شهرداری و سازمان های وابسته در جهت قدرتمندکردن برند شهر تهران.