ژربرا (gerbera jamesonii bolus ex. hook f.) بر اساس آمار جهانی تولید گل در میان ده گل برتر شاخه بریده در جهان جای دارد. مهمترین عارضه پس از برداشت ژربرا علاوه بر پژمردگی، خمیدگی ساقه در ناحیه زیر گل آذین می باشد. به منظور بررسی این عارضه، پژوهشی در قالب سه بخش جداگانه بر روی دوام عمر و خمیدگی ساقه طراحی و اجرا گردید. در بخش اول آزمایش، 10 رقم ژربرا جهت انتخاب دو رقم حساس و مقاوم به خمیدگی در آزمایشگاه پس از برداشت در قالب طرح کاملاً تصادفی غربالگری شدند. آزمایش دوم به منظور بررسی اثر هورمون سالیسیلیک اسید در سه سطح (0، 100 و 200 میکرومولار ( به عنوان محرک آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز (pal) و سدیم نیترو پروساید (snp) به صورت نبضی بر ویژگی های پس از برداشت و همچنین محتوای فنل کل، فعالیت آنزیم pal و محتوای لیگنین در دو رقم مذکور مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بخش اول پژوهش نشان داد که بین ارقام مختلف از نظر دوام عمر، خمیدگی ساقه، نشت یونی و جذب آب تفاوت معنی داری وجود دارد. دوام عمر از رقمی به رقم دیگر متفاوت بوده و گستره ای بین 5 تا 15 روز را نشان داد. همچنین درصد خمیدگی ساقه نیز بسیار متفاوت و دامنه ای میان 0 تا 100 درصد را نشان داد. بر اساس نتایج حاصل از بخش دوم پژوهش دوام عمر، خمیدگی ساقه، نشت یونی و تغییرات وزن تر، تحت تأثیر تیمارهای مختلف قرار گرفتند. نتایج حاصل از بخش سوم نشان داد که سالیسیلیک اسید باعث فعالیت بیشتر آنزیم pal و در نتیجه افزایش مقدار لیگنین می شود، اما اثرات افزایش لیگنین بر ویژگی های پس از برداشت و فاکتورهای کیفیت پس از برداشت تحت تأثیر رقم می باشد.