این تحقیق با عنوان بررسی عوامل جمعیتی و اجتماعی موثر بر رفتار مسافران در متروی تهران در سال 1392 می باشد. از میان مجموع نظریه ها و دیدگاه های بررسی شده برای تدوین چارچوب نظری وفرضیات از نظریه های یادگیری اجتماعی باندورا، نظریه کنش موجه آیزن و فیش باین، نظریه رضایت اجتماعی فریدینبرگ، نظریه کنترل اجتماعی و نظریه کنش اجتماعی پارسنز استفاده شد. روش پژوهش در این مطالعه پیمایش بوده و اطلاعات لازم به وسیله ابزار پرسشنامه از میان شهروندان تهران جمع آوری شد.حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران 387نفر است که برای انتخاب آن هااز روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای استفاده شد. اطلاعات به وسیله آزمون های آماری مناسب ( آزمون همبستگی پیرسون، اسپرمن، t ، رگرسیون) توصیف و بررسی شده است. از میان فرضیه های تحقیق بین مشاهده مسافران، آگاهی مسافران از قوانین و عملکرد مترو، اعتماد شهروندان، رضایت مسافران، از عملکرد کنترل اجتماعی مسافران، و رفتار مسافران در مترو رابطه معنادار وجود دارد و فرضیه های تحقیق تایید شد. اما بین رسانه، تحصیلات، جنسیت، تاهل، پایگاه اجتماعی – اقتصادی و رفتار مسافران، رابطه ای وجود نداشت و فرضیه تحقیق رد شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیرهای آگاهی و اطلاع مسافران ، از قوانین و عملکرد مترو، مشاهده مسافران، و کنترل اجتماعی از جمله متغیرهایی است که بیشترین تاثیر را در متعیر وابسته « رفتار مسافران» دارد. واژگان کلیدی: مترو، رسانه، پایگاه اجتماعی، اعتماد اجتماعی