موضوع جنبش های آزادی بخش ملی و اقدامات آنها یکی از مهمترین چالش های فراروی تعریف تروریسم و مصادیق آن در حقوق بین الملل معاصر است. از یک سو تعدادی از کشورها معتقدند که اقدامات جنبش های آزادی بخش که در جهت احقاق حق تعیین سرنوشت خود تلاش می کنند از حوزه تروریسم خروج موضوعی دارند و اقدامات آنها مجرمانه نیست امّا برخی دیگر از کشورها و سازمان های منطقه ای معتقدند که هرچند جنبش های آزادی بخش را نمی توان تابع قواعد و مقررات مبارزه با تروریسم قرار داد امّا اقدامات غیرقانونی این گروه ها همچنان تحت پوشش قواعد حقوق بشردوستانه بین الملل خواهد ماند. در مقابل گروهی دیگر از دولت ها به ویژه کشورهای غربی معتقدند که رفتار و اقدامات جنبش های آزادی بخش ملی هم مطابق با مقررات مبارزه با تروریسم و هم مطابق با قواعد حقوق بشردوستانه بین الملل مورد ارزیابی و قضاوت قرار خواهد گرفت. تداوم این اختلاف نظر از جمله موجباتی است که تاکنون مجمع عمومی سازمان ملل متحد موفق به تدوین کنوانسیون جامع مبارزه با تروریسم نشده است.