با گسترش علم نانوتکنولوژی و دستیابی به ابعاد جدیدی از خواص و ویژگی های مواد در ابعاد نانو نیاز به استفاده از این علم در صنعت و بخصوص پلیمر بسیار احساس می شود. یکی از کاربردهای این علم استفاده از نانو پرکننده ها برای استفاده در پلیمرها و ساخت نانوکامپوزیت ها می باشد. یکی از پرکاربردترین این نانوپرکننده ها خاک رس می باشد که به افزایش مدول، استحکام، کاهش چقرمگی و پایداری حرارتی در پلیمر ها می انجامد. نتایج مطالعات در زمینه نانوکامپوزیت های پلیمر/ نانورس نشان داد که خواص مکانیکی نانوکامپوزیت ها علاوه بر خلوص نانورس به میزان سازگاری آن با پلیمر بستگی دارد. از آنجا که رسیدن به ساختار پرپر شده نانورس در بستر پلیمر به علت تفاوت ماهیت معدنی رس و آلی پلیمر امکان پذیر نمی باشد. در این پروژه هدف ما پس از خالص سازی رس اصلاح آن به منظور دستیابی به نانو رسی آلی دوست با فاصله بنیادین مناسب برای استفاده در پلیمر ها می باشد. به همین دلیل نانورس را با استفاده از اصلاح کننده تترافنیل فسفونیم برماید در درصدهای وزنی 10، 25 و 40 توسط همزن مخلوط می کنیم. نمونه ها برای بررسی میان افزایی توسط آنالیز پراکنش اشعه ایکس مورد بررسی قرار گرفت و نشان دهنده افزایش فاصله بین لایه ای در اثر افزایش اصلاح کننده می باشد. در ادامه آزمایش به بررسی زمان اصلاح بر روی فاصله بین صفحات نانورس پرداخته شد. بدین منظور نمونه ها در زمان های 1، 2، 3 و 5 ساعت اصلاح گردیدند. نتایج بدست آمده از آنالیز پراکنش اشعه ایکس نشان دهنده افزایش بهبود در نانورس با افزایش زمان می باشد.