در این پایان نامه به تجزیه و تحلیل قراردادهای بیمه عمر مشارکتی خواهیم پرداخت. این قراردادها دارای یک نرخ بهره تضمینی و همچنین نرخ مشارکت مازاد می باشند. سه مدل توزیع مازاد و یک تخصیص دارایی که شامل بازار پول، اوراق قرضه (با تاریخ های انقضاء متفاوت) و سهام است را در نظر می گیریم. با ترکیب رویکردهای آمار بیمه و ریاضیات مالی، انتخاب و تخصیص یک دارایی با ریسک کمینه و توزیع مازاد نهایی بطوریکه ارزش قرارداد (تحت اندازه مارتینگل قیمت گذاری) منصفانه باشد را مورد مطالعه قرار می دهیم. نشان می دهیم که این استراتژی همیشه امکان پذیر است مگر اینکه قرارداد بیمه ای مورد بررسی منجر به ایجاد فرصت آربیتراژی در بازار شود. با بررسی سناریوهای مختلف بر روی اندازه ریسک مورد استفاده و میزان تاثیر گذاری توزیع های مختلف نرخ مازاد بر روی قیمت قرارداد، کاراترین سبد ممکن را بدست می آوریم.