اسانسورها را می توان یکی از تجهیزات رایج در حمل و نقل عمودی افراد در ساختمان های بلند دانست هزینه های نصب و نگهداری و میزان رضایت مسافران از تجهیزات نصب شده در ساختمان دو عامل تاثیر گذار در چگونگی جابه جایی افراد در این دسته از ساختمان ها می باشند. به حداقل رسانیدن تعداد آسانسورها دارای توجیه اقتصادی مناسب تری برای مالکان ساختمان بوده اما برای جلب رضایت مشتریان نیاز به نصب سیستم هایی است که از دو نقطه نظر کمیت و کیفیت خدمات سرویس دهی مطلوبی را فراهم نمایند این دو رویکرد تا حد زایدی در نقطه مقابل یکدیگر قرار داشته و انتخاب نقطه تعادلی برای برآورده ساختن این نظرات هدف اصلی این مطالعه می باشد. در راستای نیل به این هدف از یک سو شناختی صحیح از چگونگی حرکت آسانسور در یک ساختمان و از سوی دیگر آگاهی از برخی محدودیت های رفتاری و فیزیولوژیکی که در نهان انسان ها وجود دارد برای ساخت مدلی که نشانگر رفتاری واقعی از سرویس دهی یک گروه از آسانسور ها به متقاضیان استفاده از انها می باشد بسیار ضروری می نماید از این رو مفاهیمی چون زمان رفت و برگشت آسانسور بازه زمانی ورود میانگین زمان انتظار و میانگین زمان سفر و بسیاری از پارامترهای دیگر در این مطالعه تعریف و مورد استفاده قرار خواهند گرفت. ساخت توابع هدف با رویکردیهایی مختلف از جمله کاهش تعداد و ظرفبیت نهایی آسانسور ها کاهش زمان انتظار مسافر کاهش زمان سفر و برای تعدیل هزینه نصب و نگهداری در مقابل ارائه سرویس دهی مناسب و حل این توابع در مدل حرکت آسانسور با توجه به روابط و محدودیت های پیش رو را می توان گامی در راستای براورده نمودن رضایت مالکان و مشتریان ساختمان دانست. با توجه به پیچیدگی حل مدل به سبب وجود روابطی غیر خطی و متغیرهای عدد صحیح از حل گر sbb با بهره گیری از روش شاخه و کرانه )b&b به حل مدل های minlp در نرم افزار gams می پردازیم استفاده شده است در نهایت پس از حل و آنالیز حساسیت پارامترهای مدل متغیرهایی چون تعداد توقف ها بالاترین طبقه بازگشتی زمان انتقال مسافر و در افزایش زمان رفت و برگشت آسانسور و در نتیجه افزایش تعداد و ظرفیت نهایی آسانسور ها تاثیر گذار ارزیابی و برای کاهش از مفهوم ناحیه بندی برای کاهش تعداد توقف ها و بالاترین طبقه بازگشتی مناسب شناخته شده اند