هدف : این مطالعه به منظور مقایسه تأثیر تامسولوسین به تنهایی و تامسولوسین همراه با ایندوماسین در دفع سنگ های حالب در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه اورولوژی بیمارستان امیرالمومنین در طی سالهای 89-90 انجام شده است. روش مطالعه : 158 فرد مبتلا به سنگ حالب به طور تصادفی ساده به دو گروه تقسیم شدند که یک گروه 79 نفره تامسولوسین و یک گروه 79 نفره تامسولوسین همراه با ایندومتاسین دریافت نمودند و میزان باقی ماندن سنگ در حالب در دو گروه تعیین و مقایسه شد. یافته ها : در 6/88 درصد در گروه تامسولوسین همراه با ایندومتاسین و در 4/73 درصد در گروه تامسولوسین به تنهایی موفقیت در دفع سنگ مشاهده شد که اختلاف آماری معناداری را بین دو گروه نشان می داد (p=0.015). 3/6 درصد در گروه درمان ترکیبی و 8/3 درصد در گروه درمانی single دچار عوارض دارویی شدند که اختلاف آماری معناداری را نشان نمی داد (p بزرگتر از 0.05می باشد) نتیجه گیری : در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که استفاده از درمان ترکیبی تامسولوسین همراه با ایندومتاسین سبب دفع بیشتر سنگ های ادراری در قیاس با تامسولوسین تنها می شود، ولی عوارض دارویی را افزایش چندانی نمی دهد.