هدف: این مطالعه به منظور بررسی شاخص توده بدنی در دانش آموزان مدارس پسرانه مقطع راهنمایی منطقه 9 آموزش و پرورش شهر تهران و ارتباط آن با عادات غذایی ایشان در سال 1389 انجام شد. روش مطالعه: 384 نفر در این مطالعه مقطعی مورد بررسی قرار گرفتند که اطلاعات مورد نیاز در چک لیستی که به همین منظور طراحی شده بود، وارد شد. علاوه بر چک لیست اندازه گیری وزن با ترازو و با حداقل پوشش انجام شد و اندازه گیری قد در وضعیت ایستاده با دقت 5/0 میلیمتر و با متر واحد انجام شد که همگی توسط والدین صورت گرفت. یافته ها: میانگین bmi 66/19 کیلوگرم بر مترمربع بود. بیماری های مزمن، دریافت پول توجیبی، ورزش، تحصیلات کمتر از دیپلم والدین، مصرف fast-food، خوردن هیجانی، سن بالاتر، وزن بیشتر هنگام تولد، وزن بالاتر والدین ارتباط معناداری با bmi داشتند (p < 0.05). نتیجه گیری: در مجموع بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه و مقایسه آنها با سایر مطالعات انجام شده در این زمینه چنین استنباط می شود که چاقی در کودکان پسر ایرانی شایع بوده و در نزدیک به نیمی از آنها دیده می شود که با توجه به ارتباط آن با عادات غذایی کودکان مذکور، می توان با اصلاح عادات غذایی اقدام به کاهش روند فزاینده چاقی در کودکان نمود.