در محیط رقابتی و پیچیده امروزی خودمدیریتی یکی از عوامل بسیار موثر در موفقیت سازمانی محسوب میگردد. خودمدیریتی فرآیندی ترتیبی است که طی آن افراد خود را برای رسیدن به هدف خاص و نتیجه دلخواه ،برانگیخته و هدایت و راهنمایی میکنند. از طرفی هوش فرهنگی در محیط های متنوع فرهنگی از ابزار های موثر کارکنان در افزایش عملکرد خود می باشد هوش فرهنگی به توانایی تطبیق و سازگاری افراد در محیط های فرهنگی بیگانه و ناآشنا اشاره دارد. در این تحقیق به بررسی "نقش هوش فرهنگی در خودمدیریتی کارکنان بانک تجارت" پرداخته شده و از" ویژگی های شخصیتی" و" مشخصات فردی" نیز به عنوان متغیرهای تعدیل گر استفاده شده است . جامعه آماری تحقیق کلیه کارشناسان مدیریت امور اعتباری بانک تجارت بوده که با توجه به تعداد و امکان دسترسی به افراد نمونه آماری برابر جامعه در نظر گرفته شد و از روش سرشماری استفاده گردید.ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه می باشد که پاسخ دهندگان به پرسشنامه هوش فرهنگی مرکز مطالعات فرهنگی ، پرسشنامه خودمدیریتی مانز و نک و جهت شناسایی الگو های رفتاری به آزمون رتبه بندی بورتنر ؛پاسخ داده اند. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آمار توصیفی (مانند نمودارها ،توزیع فراوانی ،میانگین و ...) برای توصیف اطلاعات و از آمار استنباطی برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است مانند معادلات ساختاری ،آزمون های همبستگی ،آنالیز واریانس ،تحلیل رگرسون برای تعیین تاثیر متغیر مستقل بر وابسته . یافته های تحقیق نشان می دهد که هوش فرهنگی با خودمدیریتی کارکنان رابطه مثبت و معنا داری دارد ونیز هریک از مولفه های هوش فرهنگی نیز بر خودمدیریتی تاثیر مثبت داشته و که به ترتیب میزان تاثیر عبارتند از مولفه رفتاری –مولفه فراشناختی- مولفه شناختی - مولفه انگیزشی . یافته های تحقیق حاکی از آن است که رابطه معنی داری میان ویژگی های شخصیتی و مولفه های آن با خودمدیریتی و همچنین میان مشخصات فردی ومولفه های آن با خودمدیریتی وجود ندارد و نیز رابطه ای میان مشخصات فردی و ابعاد آن و همچنین ویژگی های فردی و ابعاد آن با هوش فرهنگی مشاهده نگردید