جلب میزان رضایت شهروندان همواره یکی از دغدغه های مدیریت شهری در ارائه خدمات شهری است. در تحقیق حاضر به بررسی نقش عامل شهروندی بر میزان رضایت از خدمات شهری در شهر تهران پرداخته می شود. عامل شهروندی با ابعاد اگاهی شهروندی (آگاهی مدنی و آگاهی خاص شهری)، شهروندی فرهنگی (سواد فرهنگی و میزان استفاده از رسانه عمومی یا کاربر رسانه عمومی بودن)، شهروندی اجتماعی (شهروندی مدنی، شهروندی برخوردار از حس اعتماد اجتماعی و شهروندی برخوردار از شبکه اجتماعی)، و کنشگری شهروندی (شهروندی فعال و شهروندی مشارکت جو) و رضایت از خدمات شهری نیز در دو بعد کمی و کیفی مورد سنجش قرار می گیرند. روش مورد استفاده در این تحقیق پیمایش و داده ها با ابزار پرسشنامه از شهروندان جمع آوری شده است. جامعه آماری این تحقیق را شهروندان شهر تهران تشکیل می دهند. بدین منظور شهر تهران به لحاظ توسعه یافتگی به سه قسمت توسعه یافته (شمال شهر)، کمتر توسعه-یافته (مرکز شهر) و توسعه نیافته (جنوب شهر) تقسیم شد. از میان مناطق شمال شهر و جنوب شهر هر کدام دو منطقه و از مرکز شهر نیز یک منطقه به عنوان مکان تحقیق انتخاب شدند. حجم نمونه از کل جامعه آماری براساس فرمول نمونه گیری کوکران 383 نفر محاسبه شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که آگاهی شهروندی و شهروندی فرهنگی با رضایت از کمیت و کیفیت خدمات شهری، و شهروندی اجتماعی و کنشگری شهروندی با رضایت از کیفیت خدمات شهری دارای رابطه مثبت و معناداری است.