در این تحقیق به فرآیند فعال سازی مکانیکی در درجه حرارت های مختلف با نگرش کاربرد در عایق خازن ها پرداخته شده است. بدین منظورسنتز تیتانات باریم از طریق واکنش حالت جامد بین ترکیبات tio2 و bao مورد ارزیابی قرار گرفته است. فرایند فعال سازی مکانیکی توسط یک آسیای گلوله ای سیاره ای در اتمسفر محیط و در مدت زمان 12 ساعت انجام شد. به منظور شناسایی فازهای موجود، ساختار و مورفولوژی نمونه های تهیه شده توسط تکنیک های پراش اشعه ایکس (xrd)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) مورد ارزیابی قرار گرفت. اندازه دانه به همراه کرنش شبکه به روش ویلیامسون- هال تعیین گردید. نتایج نشان می دهد که با افزایش دما اندازه دانه ها و چگالی batio3 افزایش می یابد. همزمان با افزایش رشد دانه ها ثابت عایق نیز افزایش پیدا می کند و به یک حداکثری می رسد و سپس کاهش می یابد. در نتیجه با افزایش ثابت عایق ساخت خازن با ظرفیت بزرگتر و ابعاد کوچکتر امکان پذیر می باشد.