در سیستم های قدرت تجدید ساختار شده، اپراتور مستقل سیستم (iso) از برنامه ریزی مشارکت واحدها با در نظر گرفتن قیود امنیت سیستم (scuc) برای تسویه بازار روز بعد بهره می گیرد. همچنین ذخیره گردان واحدهای تولیدی و بارهای قابل قطع به عنوان ذخیره بهره برداری سیستم مورد استفاده قرارگرفته اند. برخی محدودیت های استفاده از بارهای قابل قطع از جمله حداکثر توان قطع شده، حداکثر ساعات قطع بار در یک روز، حداکثر طول هر قطعی و غیره در مدل سازی لحاظ شده اند. از جمله یکی از این محدودیت ها فاصله زمانی میان درخواست اپراتور و پاسخ بار قابل قطع می باشد. همچنین امید ریاضی انرژی تغذیه نشده (eens) به عنوان معیاری برای قطع بار ناخواسته سیستم بکار رفته و روشی برای محاسبه آن در حضور بار قابل قطع در مدل تصادفی پیشنهادی ارائه شده است. در مدل پیشنهادی، برای در نظر گرفتن عدم قطعیت های سیستم قدرت از برنامه ریزی تصادفی به صورت یک مدل اعداد صحیح مرکب دو مرحله ای (smip) استفاده شده است. مرحله اول این برنامه شامل برنامه ریزی مشارکت واحدها با در نظر گرفتن قیود خطوط انتقال در شرایط ماندگار سیستم و مرحله دوم آن مربوط به تأمین امنیت سیستم از طریق ذخیره تخصیصی به واحدها و بارهای قابل قطع در سناریوهای مختلف می باشد. در واقع هدف این برنامه تعیین مشارکت واحدهای تولیدی، انرژی تولیدی آن ها و همچنین ذخیره گردان تخصیصی به هر یک از واحدهای تولیدی و بارهای قابل قطع برای روز بعد می باشد. روش مونت کارلو برای شبیه سازی خروج های تصادفی واحدهای تولید و خطوط انتقال، عدم قطعیت در پیش بینی بار و عدم پاسخ بار قابل قطع به اپراتور سیستم استفاده شده است. در نهایت از روش پس رونده برای کاهش سناریوهای تولیدشده استفاده شده، بطوریکه علی رغم کاهش حجم محاسبات، دقت حل مسئله در حد مطلوب باقی بماند. مدل پیشنهادی بر روی سیستم 3 باسه و 24 باسه ieee-rts مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که استفاده از ذخیره بارهای قابل قطع با توجه به محدودیت های استفاده از آن و مهم تر از آن موقعیت مکانی بار قابل قطع، هزینه بهره برداری سیستم را کاهش داده و تأثیر بسزایی بر افزایش قابلیت اطمینان سیستم و کاهش قیمت بازار در نقاط پیک و بحرانی دارد.