شبکه حسگر بی¬سیم متشکل از تعداد زیادی گره حسگر است که به منظور جمع¬آوری اطلاعات مختلفی مانند دما، رطوبت ، تحرک و غیره از محیط و ارسال آنها به مقصد استفاده می¬شود. یکی از چالش-های مهم در شبکه¬های حسگر، تغذیه گره¬های حسگر با باتری¬های کوچک انرژی محدود می¬باشد. عدم دسترسی آسان به حسگرها ، تعویض باتری یا جایگزینی حسگر را با مشکل مواجه می¬کند . بنابراین طراحی ساختارهایی که بتواند بازده انرژی چنین شبکه¬هایی را بهبود دهد ضرورت پیدا می-کند.mimo مشارکتی یا مجازی یکی از روش هایی است که برای بهبود عملکرد پارامترهای شبکه های حسگر پیشنهاد شده است. درmimo مجازی گره¬های حسگر به خوشه¬هایی (کلاستر) تقسیم می¬شوند که هر کدام از این خوشه¬ها پس از جمع¬آوری اطلاعات آن را با یک ارتباط تک¬پرشه یا چند¬پرشه طی یک ارسال mimo به خوشه بعدی ارسال می¬کند این کار تا انتقال اطلاعات جمع¬آوری شده به ایستگاه پایه یا sink ادامه می¬یابد.لذا در این پایان نامه انواع روش¬های موجود برای بهبود شبکه¬های حسگر مبتنی بر mimo مجازی معرفی شده است .این روش¬ها شامل انواع ساختارهای خوشه¬بندی ، روش¬های انتخاب کانال، روش¬های انتخاب گره، روش¬های مسیریابی، طراحی¬های بین لایه¬ای، بهره¬گیری از انواع کدینگ، بکارگیری بهره دایورسیتی ، بهره مالتی پلکس، بهره آرایه می¬باشد. در ادامه روشی برای خوشه¬بندی شبکه حسگر با استفاده از الگوریتم¬های تکاملی پیشنهاد شده است و در پایان روش جدیدی برای ارسال mimo مجازی مبتنی بر الگوریتم v-blast ارائه و با روش¬های موجود مقایسه شده است.