افزایش محبوبیت شبکه¬های بی¬سیم، منجر به رشد تقاضای ظرفیت شده است. از طرف دیگر شبکه¬های سلولی فعلی این توانایی را ندارند تا ضمن پاسخ¬گویی به حجم بالای تقاضا، کیفیت مناسبی را نیز برای همه¬¬ی کاربران، به¬ویژه کاربران داخلی فراهم کنند. فمتوسل¬ها ابزار هوشمندی هستند که ارائه¬ی خدمات با نرخ بالا و کیفیت مطلوب را در داخل ساختمان¬ها فراهم می¬کنند. به منظور افزایش بهره وری از طیف فرکانسی فمتوسل ها از منابع مشترک با ماکروسل استفاده می¬کنند. بنابراین، برای کاهش تداخل بین این دو لایه، تخصیص منابع باید به گونه¬ای انجام شود تا ضمن تضمین کیفیت خدمات به کاربران ماکروسل، کاربران فمتوسل نیز از خدمات با نرخ بالا و کیفیت مطلوب بهره¬مند گردند. این مطالعه را می¬توان به دو بخش تقسیم کرد، در بخش اول به منظور کاهش تداخل بین لایه¬ای، سکتوربندی ماکروسل همراه با طرح استفاده¬ی مجدد از فرکانس مورد بررسی قرار گرفت. منابع فرکانسی موجود به نحوی بین شبکه¬ی فمتوسل¬ و ماکروسل به اشتراک گذاشته شده است که کمترین تداخل را تجربه کنند. عملکرد شبکه¬ی پیشنهادی با معیار احتمال خروج کاربران فمتوسل و ماکروسل ارزیابی شده است. نتایج شبیه سازی و تئوری حاکی از بهبود عملکرد شبکه نسبت به ساختار قبلی دارد. در بخش دوم به منظور افزایش بهره¬وری طیف و تضمین کیفیت سرویس کاربران فمتوسل مسئله¬ی تخصیص منابع به فمتوسل¬ها، به صورت مسئله¬ی بهینه سازی np-hard فرمول بندی و توسط الگوریتم پیشنهادی مبتنی بر شبکه¬ی عصبی هاپفیلد به جواب بهینه منتهی شد.