به منظور بررسی تأثیر مالچ ضایعات چای و وجین دستی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیای بومی در استان گیلان، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه ای واقع در شهرستان رودسر در سال زراعی 1391 اجرا شد. تیمارهای بدون وجین (w1)، وجین از ابتدای سبز شدن (w2)، وجین از 12 روز پس از سبز شدن (w3)، وجین 24 روز پس از سبز شدن (w4) و وجین از 36 روز پس از سبز شدن (w5) به عنوان سطوح وجین دستی است و بدون مصرف مالچ (m1)، کاربرد 5 تن (m2) و کاربرد 10 تن (m3) در هکتار مالچ ضایعات چای به عنوان سطوح مالچ ضایعات چای در نظر گرفته شد. تجزیه واریانس داده ها نشان داد که در کلیه صفات مورد بررسی اختلاف بسیار معنی داری در سطح یک درصد وجود دارد. به علاوه، برهمکنش وجین و مالچ ضایعات چای از نظر وزن خشک علف های هرز و درصد نشاسته دانه اختلاف معنی داری در سطح پنج درصد وجود دارد. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین تعداد غلاف در بوته و تعداد دانه در غلاف در وجین از ابتدای سبز شدن و 10 تن در هکتار مالچ ضایعات چای به دست آمد. همچنین، بیشترین وزن خشک علف های هرز در تیمار بدون وجین و بدون استفاده از مالچ ضایعات چای به دست آمد که اختلاف معنی داری با وجین 36 روز پس از سبز شدن نداشت. مقایسه میانگین ها همچنین، نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در وجین از ابتدای سبز شدن بود. این در حالی است که بین وجین 24 روز پس از سبز شدن و 36 روز پس از سبز شدن از نظر عملکرد اختلاف معنی داری مشاهده نگردید. همچنین، بین 5 تن مالچ ضایعات چای و 10 تن مالچ ضایعات چای از نظر عملکرد اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در کل به نظر می رسد که استفاده از مالچ ضایعات چای و وجین از ابتدای سبز شدن از نظر تولید دانه برتر از وجین دیر هنگام و عدم استفاده از مالچ باشد