هم زمان با ظهور دستگاه ها و وسایل جدید و به روز الکترونیکی، نیاز روزافزون به انرژی الکتریکی برای تأمین این نیازها هرروز بیش از روز قبل احساس می شود؛ اما ازآنجاکه رشد توان تولیدی واحدهای نیروگاهی و تولیدکننده با سرعت رشد نیازها برابر نبوده و در ضمن تولید الکتریسیته‏ی بیشتر نقش نامیمونی در گرمایش زمین دارد، نیاز به طراحی ساخت جدیدی از شبکه قدرت که در آن ساختار مصرفی، انرژی مشترکین بهینه شده باشد؛ به شکلی مبرهن احساس شد. در این ساختار مشترکین می بایستی خود به گونه ای نیازهای خود را مدیریت می کردند که درعین حال تأمین تمامی نیازهای خود از شبکه میزان فشار به شبکه در ساعات اوج مصرف کاهش یابد. در این راستا ساختارهای قیمت گذاری متعدد و متنوعی در سایه امکانات بدیع شبکه های هوشمند معرفی شدند تا نیل به این مهم را مقدور سازند، اما یک نقطه مشترک تمامی این ساختارهای نو، کاهش سطح رفاه مشترکین در ساختار جدید در مقایسه‏ی با روش سنتی بود چراکه در تمامی این روش ها مشتری مجبور بود تا نیازها و الگوی مصرف خود را بازتعریف نماید. در جهت جبران این مشکل، ما ساختاری ارائه می دهیم که در آن علاوه بر حفظ امکان کاهش مصرف در ساعات اوج مصرف، کاهش رضایت مشترکین از طریق کاهش هزینه پرداختی مشترک جبران گردد. در ساختار قیمتی پیشنهادی ما از 3 ساختِ قیمت گذاری چندسطحی، هم زمان و ibr استفاده بردیم و با تعریف یک معیار برای سطح رفاه مشترک و بهینه نمودن به الگویی برای حفظ هم زمان رضایت مشترک و کاهش پیک دست یافتیم. در این ساختار قیمت ها هر ساعت برمبنای هزینه تولید واحد و ساعت مصرف و همچنین نرخ مصرف هر مشترک به روز می شوند و این قیمت ها در لحظه و یا در بازه های چندساعتی به دست مشترک می رسند. با اعمال بهینه سازی میزان رفاه مشترکین، با 20% مصرف کمتر در ساعات اوج مصرف به میزان 31% افزایش یافت که این نرخ در مورد 15% درصد کاهش پیک در ساعات پرمصرف و گران قیمت، 13% بود. با بازتعریف تابع رفاه علاوه بر کاهش نرخ پیک بار میزان رفاه مشترک افزایش می یابد.