در این تحقیق به ارائه روشی جهت ارزیابی عملکرد نیروی متخصص پژوهشی در سازمان¬های پژوهش محور پرداخته می¬شود. در ابتدا نیاز به معیار¬هایی متناسب با سازمان مربوطه بسیار احساس می شد. برای این مهم ابتدا اقدام به تعیین معیار ها و شاخص¬هایی مرتبط با ماهیت سازمان مربوطه گردید. از آن جایی که جمع آوری اطلاعات اضافی و در نهایت ارزیابی توسط معیارهای اضافی موجب اتلاف وقت شده و از طرفی کارایی رویه ارزیابی عملکرد را پایین می¬آورد به همین دلیل نیاز به یک رویه برای انتخاب معیار بعد از حذف معیار¬های تکراری و غیر مرتبط بسیار احساس می¬شد. در این تحقیق، رویکردی برای شناسایی معیارهای مهم برای ارزیابی عملکرد کارکنان در موسسات پژوهشی ارایه و برای ارزیابی کارایی آن در یک موسسه پژوهشی بکار گرفته شد. برای این منظور از تئوری مجموعه¬های ناهموار استفاده شد. استفاده از تئوری ناهموار در زمینه ارزیابی عملکرد نیروی متخصص پژوهشی به منظور انتخاب معیار و یا کاهش معیار جهت رسیدن به معیار¬های کارا و مطلوب و در نهایت وزن دهی به معیارهای کارا به عنوان نوآوری این تحقیق به شمار می آید. از جمله نتایج بدست آمد از تئوری ناهموار می¬توان به این نکته اشاره کرد که تئوری ناهموار به آن دسته از معیار¬هایی که جنبه¬ی علمی و پژوهشی داشتند اهمیت بسیار بیشتری داد و عددی که مشخصه میزان وابستگی ارزیابی عملکرد به آن دسته از معیار¬ها بود بیشتر از آن معیار¬هایی که جنبه عمومی داشتند می باشد که این مهم نیز موافق نظر مدیران و خبرگان سازمان مورد مطالعه می¬باشد. در نهایت نیز برای ارزیابی بیشتر نتایج بدست آمده از تئوری ناهموار از تحلیل های آماری استفاده شد.