سابقه و هدف: درس تربیت بدنی در برنامه آموزشـی مدارس بخش مهم و سـازنده ای از تعلیم و تربیت به حساب می آید. با توجه به نقش اساسی معلمان در تربیت اجتماعی و ورزشی دانش آموزان، معلمان ورزش زمانی بیشترین کارایی را دارا خواهند بود که مشکلات و مسائل آنها برای اجرا و تدریس درس تربیت بدنی به حداقل برسد. هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت تدریس درس تربیت بدنی در مدارس ابتدایی استان خراسان جنوبی بود. روش شناسی: پژوهش حاضر، تحقیق توصیفی از نوع پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه آموزگاران تربیت بدنی 197 نفر، دانش آموزان ابتدایی 76669 نفر، مدیران مدارس دوره ابتدایی 174 نفر کارشناسان تربیت بدنی 12 نفر در کلیه ادارات آموزش و پرورش استان خراسان جنوبی در سال تحصیلی 93- 1392بودند. حجم نمونه برای جامعه آماری آموزگاران تربیت بدنی 114 نفر، مدیران 105 نفر، دانش آموزان مدارس دوره ابتدایی 265 نفر و کارشناسان تربیت بدنی اداره آموزش و پرورش 11 نفر با روش تصادفی خوشه ای-طبقه ای برآورد شد. ابزار پژوهش مشتمل بر پرسشنامه معلمان، پرسشنامه مدیران، پرسشنامه دانش آموزان و پرسشنامه کارشناسان بود. تجزیه و تحلیل آماری بوسیله آزمون کلموگروف – اسمیرنوف، آزمون کروسکال والیس، آزمون علامت تک نمونه ای، آزمون تی تک نمونه ای، انجام شد. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد روش های کنونی تدریس درس تربیت بدنی درمدارس دوره ابتدایی بیشتر روش های تمرین و دستوری بود. همچنین نتایج نشان داد تدریس تربیت بدنی در مدارس ابتدایی در بخش های زیر در سطح نامطلوبی قرار داشت: اجرای طرح های وزارتی شنا و ژیمناستیک در حیطه روانی-حرکتی، استفاده از رسانه های آموزشی مثل فیلم و عکس در تدریس و استفاده از همکاری والدین در اجرای برنامه های ورزشی و اقدام به تشکیل پرونده های بهداشتی و ورزشی برای دانش آموزان در حیطه کلاسداری و مدیریت معلم، آموزش اصول مربوط به ناهنجاری های اسکلتی و وضعیت بدنی و آموزش اصول مربوط به تغذیه ورزشی در حیطه شناختی. نتیجه گیری: به طور کلی رضایت دانش آموزان ، مدیران و کارشناسان از روش های تدریس درس تربیت بدنی در مدارس ابتدایی در سطح مطلوبی قرار داشت.