آب یکی از مهمترین منابع مورد نیاز جامعه بشری است. امروزه توسعه‎ پروژه‎های آبیاری متکی بر استفاده از منابع آب محدود یا با کیفیت نامطلوب است. شوری خاک و آب آبیاری از مهم ترین عوامل محدود کننده تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا است. راهکارهایی برای کاهش این مشکل معرفی شده که اکثر این راهکارها بر پایه افزایش محصول به ازای مصرف آب کمتر است. به نظر می رسد که آبیاری با آب مغناطیسی ممکن است یک تکنیک موثر برای بهبود رشد و کاهش اثر شوری آب آبیاری برای گیاه فلفل در نظر گرفته شود. این تکنولوژی با تغییر برخی ویژگی‎های آب باعث افزایش جذب آب و مواد غذایی توسط گیاه می شود. در این مطالعه به بررسی تأثیر آب مغناطیسی شده بر برخی ویژگی‎های خاک و عملکرد گیاه فلفل سبز در آبیاری با آب شور پرداخته شد. آزمایش به صورت طرح کرت‎های خرد شده با فاکتور اصلی شوری آب آبیاری در سه سطح (0/3، 2/3،4/2 دسی زیمنس بر متر) و فاکتور فرعی نوع آب (مغناطیس و غیر مغناطیس) در سه تکرار در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در گلخانه‏ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در تابستان سال 1392 اجرا شد. نتایج نشان داد که آب مغناطیسی بیشترین تأثیر را روی قطر نهایی ساقه اصلی، تعداد و وزن کل میوه‎ها داشته است. اثر متقابل شوری و آب مغناطیسی بر ویژگی‏های رشد و عوامل عملکرد میوه معنی‏دار نبوده، ولی بیشترین عملکرد میوه در شرایط آب مغناطیسی و شوری کم حاصل شده است. در مجموع بررسی ها نشان داد که آب مغناطیسی باعث افزایش 12، 19 و 33 درصدی عملکرد کل میوه به ترتیب در آب آبیاری با شوری 0/3، 2/3 و 4/2 دسی زیمنس بر متر شده است. همه اجزای عملکرد شامل وزن تر و خشک برگ، ساقه، ریشه و حجم ریشه در تیمار آب با شوری 0/3 دسی زیمنس بر متر دارای بیشترین مقادیر نسبت به دو تیمار شوری دیگر شد. آب مغناطیس باعث افزایش 15 و 11 درصدی در وزن تر ساقه در شوری 2/3 و 4/2 دسی زیمنس بر متر نسبت به سطوح غیر مغناطیس خود شد. همچنین آب مغناطیس در کاهش نمک‎های موجود در خاک تأثیر معنی‎داری داشت. به گونه‎ای که آب مغناطیس باعث کاهش سدیم، کلسیم، بی‎کربنات و سولفات به ترتیب به میزان 19/4، 22، 20و 8 درصد شد. نتایج بدست آمده در شرایط کنترل شده در موقعیت گلخانه‎ای نشان داد که استفاده از آب مغناطیسی تأثیرات مفیدی بر عملکرد میوه فلفل سبز و کاهش غلظت نمک‎های غیر ضروری از محیط ریشه خاک دارد.