ورق های پلیمری مسلح با الیاف (frp)، با توجه به برخی از خصوصیات ممتاز آن ها، به عنوان یکی از مناسب ترین گزینه ها برای تقویت اعضای بتن آرمه می باشند که کاربرد آن ها در چند سال اخیر رشد زیادی نموده است. به دلیل اهمیت مسئله ی خیز در عملکرد درازمدت تیرهای تقویت شده با ورق frp و محدود بودن مطالعات تحلیلی در این زمینه، لازم است بررسی های تخصصی تری بر روی خیز این تیرها انجام گیرد. هدف از این پایان نامه، کنترل روابط موجود و ارائه ی روابطی جدید برای لنگر لختی موثر تیرهای بتن آرمه ی تقویت شده با ورق frp بر مبنای داده های آزمایشگاهی و بهینه سازی با نرم افزار systat می باشد. روابط لنگر لختی موثر پیشنهادی به گونه ای تخمین زده می شوند که تفاوت بین نتایج بدست آمده از مدل های پیشنهادی و داده های آزمایشگاهی بدست آمده از 57 نمونه ی تیری آزمایش شده در سایر پژوهش ها، توسط نرم افزار systat کمینه شود. سپس خیز حاصل از مدل های پیشنهادی با خیز تجربی و مقادیر بدست آمده از مدل های موجود مقایسه می گردد و مدل هایی که بهترین عملکرد را دارند، انتخاب می گردند. نتایج نشان می دهند، رابطه ی برانسون که برای تیرهای بتن آرمه ی معمولی ارائه شده بود، در مورد تیرهای بتن آرمه ی تقویت شده با ورق frp نتایج غیر محافظه کارانه ای تخمین می زند و مدل های پیشنهادی نسبت به سایر مدل های موجود مطابقت بیشتری با مقادیر خیز تجربی دارند و در عین حال محافظه کارانه می باشند. همچنین این مدل ها برای جنس های مختلف ورق های frp و نیز برای سطوح بارگذاری بالا مناسب تلقی می شوند