رفتارهای غیر قابل پیش بینی انسانها در شرایط اضطراری از جمله پس از وقوع زلزله می تواند عملکرد سیستم حمل و نقل را تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به اثرات خاص وقوع بحران بر تقاضای حمل و نقل، نظیر هجوم تقاضا به شبکه در دوره زمانی کوتاه و رفتار آشوبناک استفاده کنندگان شبکه حمل و نقل، بررسی رفتار ترافیکی انسانها در شرایط بحران امری ضروری است. بدین منظور در این پایان نامه، عوامل موثر بر رفتار ترافیکی افراد تحت 4 سناریو زلزله (وقوع زلزله با شدت متوسط و زیاد، در روز و شب) مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج این مطالعه، بر اساس تحلیل آماری پرسشنامه های پرشده بصورت حضوری، توسط حدود 360 نفر از افراد شاغل در منطقه 10 شهرداری تهران بدست آمده است. سفرها پس از زلزله با 5 هدف بازگشتن به خانه، امدادرسانی، بررسی های امنیتی، تخلیه منطقه و پناه بردن به محل امن و سایر تعریف شده است. تایج بدست آمده از مدل لوجیت چندگانه، فاکتورهای موثر بر انتخاب هر هدف سفر و سهم انتخاب هر کدام از اهداف سفر را نشان می دهد. فاکتورهای جنسیت، شدت زلزله و زمان سفر، مهمترین عوامل موثر بر انتخاب هدف سفر "امدادرسانی" پس از زلزله روزهنگام بوده و فاکتورهای تعداد افراد خانواده و سن افراد نیز در انتخاب هدف سفر تخلیه منطقه و پناه بردن به محل امن موثر بوده است. فاکتورهای شغل و فاصله زمانی تا مقصد، از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر انتخاب هدف سفر "سرزدن به محل کار" پس از زلزله شب هنگام است.