هدف این تحقیق بررسی اثر هشت هفته ورزش صبحگاهی بر نیمرخ عوامل خطرزای قلبی-عروقی، مقاومت انسولین و ترکیب بدن زنان بزرگسال غیرورزشکار بود. تعداد 30 نفر با دامنه سنی 45 تا 60 سال انتخاب شدند. اطلاعات اولیه در خصوص سن، وزن، قد و ... آزمودنی ها اندازه گیری و ثبت شد. سپس آزمودنی ها به صورت تصادفی ساده در دو گروه 15 نفری تجربی و کنترل تقسیم شدند. از سیاهرگ دست راست هر آزمودنی cc10 در حالت ناشتایی خون گرفته شد. گروه های تمرینی به مدت 8 هفته و هر هفته شش جلسه در برنامه تمرینی ویژه خود شرکت کردند. برنامه ورزش صبحگاهی شامل 20 دقیقه گرم کردن و انجام حرکات کششی، دویدن به مدت 15 دقیقه در جلسه اول با شدت 5 ±80 درصد حداکثر ضربان قلب و افزایش یک دقیقه ای زمان دویدن در هر دو جلسه تمرینی بوده تا اینکه زمان دویدن به 30 دقیقه افزایش یافته و این مقدار تمرین تا آخر حفظ می شود. دو روز پس از آخرین جلسه تمرین، از گروه های آزمودنی و کنترل پس آزمون به عمل آمد. تجزیه و تحلیل آماری گروه های تجربی و کنترل نشان داد که هشت هفته ورزش صبحگاهی باعث کاهش معنی داری در tg ، کلسترول، ldl ، ldl، vldl ، hs-crp ، bmi ، whr ، گلوکز، انسولین و مقاومت انسولین و افزایش معنی داری در hdl شد. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین های فاکتورهای فوق در پیش و پس از تمرین در بین دو گروه آزمودنی وجود ندارد.

در دنیای درحال رشد امروز علاوه بر سرمایه فیزیکی(ساختمان، ماشین آلات، تجهیزات، مواد اولیه و...) و نیز فن آوری های بکار گرفته شده در سازمان، نیروی انسانی متخصص و کارآمد تاثیر بسزایی در رشدو تعالی سازمان دارد. بنابراین مانند بقیه دارایی های مشهودو نامشهود، موفقیت سازمان در داشتن سرمایه هوشمند نیز باید در ارزش بازار (ارزش سهام) سازمان تجلی پیدا کند. هدف اصلی این تحقیق این است که نشان دهد چگونه صورتهای مالی بر اساس هزینه های منابع انسانی تعدیل می شوند. همچنین، برای نشان دادن میزان تاثیر ارائه ارقام و اطلاعات مربوط به سرمایه گذاری در منابع انسانی بانک تجارت، در زمینه ارزیابی سودآوری آن توسط سرمایه گذاران، از قدرت توضیح دهندگی بازده سهام به عنوان شاخص ارزش بانک توسط چهار معیار سودآوری منتخب، استفاده شده است. تحقیق حاضر نمونه ای از تلاش برای کمک به مدیران و سرمایه گذاران در جهت استفاده از صورتهای مالی تعدیل شده با استفاده از حسابداری منابع انسانی برای تحلیل سودآوری می باشد. بر اساس نتایج بدست آمده از تحقیق، قدرت توضیح دهندگی بازده سهام بعنوان شاخص ارزش بانک توسط معیارهای سودآوری: بازده داراییها، بازده حقوق صاحبان سهام و نسبت qتوبین در صورتهای مالی تعدیل شده با بکارگیری سیستم حسابداری منابع انسانی در مقایسه با سیستم حسابداری متداول بیشتر است. بنابراین، با توجه به سودمندی اطلاعات منابع انسانی در صورتهای مالی، پیشنهاد می شود، مراجع تدوین استانداردهای حسابداری، به تدوین استانداردهایی برای ثبت و گزارشگری هزینه های منابع انسانی توجه بیشتری نموده تا به ارائه تصویر مطلوبتر از وضعیت مالی و هزینه های سرمایه ای و عملیاتی شرکتها کمک نموده و اطلاعات مفیدتری را برای تصمیمات استفاده کنندگان از این اطلاعات، فراهم آورند. بخشها و ادارات منابع انسانی سازمانها، نیز می توانند با تهیه فرمهای مخصوص هزینه و یا استفاده از سیستمهای نرم افزاری مناسب، بسیاری از هزینه های منابع انسانی که در مراحل مختلف استخدام و آموزش افراد، نادیده گرفته شده و یا در اقلام دیگر مستتر می باشد را بطور دقیقتری جمع آوری نموده و برای تصمیمات درون سازمانی مدیریت منابع انسانی مورد استفاده قرار دهند.

موضوع سلامت یکی از موضوعات مهم از بدو پیدایش بشر تا کنون بوده است و اندیشمندان، پزشکان و روان شناسان بسیاری در این راه قدم گذاشته اند تا با ارائه راهکارهای خود، سلامت آدمی را حفظ و بهبود بخشند. سلامت، حالت کامل خوب بودن از نظر جسمی، روانی و اجتماعی است. . اما هرگاه از سلامت بحث می شود بیشتر بعد جسمانی آن مد نظر قرار می گیرد و کمتر به سایر ابعاد آن توجه می شود در حالی که سلامت روانی نیز بخشی از سلامت است که در جامعه کنونی اهمیت بسیاری دارد. مفهوم سلامت روان یا بهداشت روان، شامل آسایش ذهنی، احساس خودتوانمندی، خودمختاری، کفایت، درک همبستگی بین نسلی و شناخت توانایی خود در محقق ساختن ظرفیت های عقلی و هیجانی خویش است. بهداشت روانی حالتی از رفاه است که در آن فرد توانایی هایش را باز می شناسد و قادر است با تنش ها یا استرس های معمولی زندگی مدارا کند، از نظر شغلی مفید و سازنده باشد، برای اجتماع خود نقش ایفا کند و با دیگران مشارکت و همکاری داشته باشد. سلامت روان شامل توانایی های افراد و جامعه و قادرسازی آنها در دستیابی به اهداف مورد نظر است. در بعضی از تعریف های سلامت روانی، سازگاری با محیط اهمیت زیادی دارد. طبق این تعاریف شخصی که بتواند با محیط خود، خوب سازگار شود از نظر بهداشت روانی بهنجار خواهد بود، تعارض های خود را با بیرون و درون حل خواهد کرد و در مقابل ناکامی های اجتناب ناپذیر زندگی ، مقاومت خواهد داشت. بنابراین لازمه برخورداری از سلامت روانی در سطح عالی این است که شخص بتواند در موقعیت های دشوار، انعطاف پذیر بوده و توانایی این را داشته باشد که در هر موقعیتی تعادل روانی خود را بازیابی کند. اما برخی از محیط ها هستند که سازگاری داشتن و وفق دادن با آن محیط، برای هر فردی دشوار است و افراد ناخودآگاه با قرار گرفتن در چنین محیطی، سلامتشان در معرض خطر قرار می گیرد. یکی از این محیط ها، زندان می باشد. افراد به دلیل شرایط خاص فکری، روانی، فرهنگی و گاه شرایط اجتماعی و فشارهای زندگی، خواسته یا ناخواسته مرتکب جرم می شوند و روانه محیطی چون زندان می شوند. شرایط خاص زندگی در محیط زندان، در بروز بسیاری از ناهنجاری های فکری، روانی و رفتاری موثر است. و امکان دارد که این ناهنجار ی ها در درون فرد زندانی شکل گیرد و به اختلالات روانی دچار شود که اگر به فرد زندانی که دچار این اختلالات شده، توجه نشود ممکن است پس از رهایی از زندان و بازگشت به زندگی عادی خود ، در زندگی شخصی و اجتماعی دچار مشکل شود و نتواند فردی سالم و مفید برای خانواده و جامعه خود باشد. بنابراین باید به سلامت روانی زندانیان توجه و جهت بهبود آن، از روشهای درمانی مناسب استفاده شود. یکی از عوامل موثر بر سلامت روان، پرکردن اوقات فراغت و یکی از روشهای اوقات فراغت، مطالعه می باشد. مطالعه علاوه بر اینکه یک سرگرمی ارزان است باعث رشد فکری می شود. اما برخی از منابع مطالعاتی جنبه درمانی دارند و با مطالعه آنها می توان سلامت روانی را بهبود بخشید. که به این نوع درمان، "کتاب درمانی" گفته می شود. کتاب درمانی یعنی، روان درمانی با بهره گیری از خواندن کتاب های خودآموز و مراد از آن، راهنمایی و مشاوره با استفاده از کتاب است. به ویژه وقتی راهنمایی را جریان یاری دهنده ای بدانیم که فرد را در شناخت خود و محیط خود یاری کند. کتابدار این توان را دارد که کتابها و منابعی که جنبه درمانی دارند را شناسایی، و بنا به نوع تأثیری که هر کتاب می تواند داشته باشد، برای افرادی که در زندگی دچار تنش ها، مشکلات و رفتارهای نامتعادل شده اند به کار بَرَد. بنابراین کتابدار می تواند برای افزایش سلامت روانی زندانیان در محیط زندان از کتاب درمانی استفاده کند.

چکیده ندارد.

از آنجا که بیماری سل هنوز هم در نقاط مختلف دنیا از شیوع متوسط تا بالایی برخوردار است و عوارض هپاتوتوکسیک حین درمان آن ناشایع نیست و در مطالعات مختلف بین 8-39 درصد گزارش گردیده، در طی درمان بیماران مبتلا به سل ریوی و خارج ریوی با روش استاندارد 4 دارویی، بر آن شدیم تا میزان بروز هپاتوتوکسیسیتی ناشی از این داور درمانی را مشخص نماییم. اهمیت این مطالعه طراحی روشی است که بر آن اساس بتوانیم با یک شیوه پیگیری درمانی و تشخیص و مداخله زودرس در حین عوارض ، میزان مرگ و میر و morbidity ناشی از دارودرمانی را کاهش دهیم. چرا که عدم شناخت و آگاهی بیمار به علایم بالینی هپاتیت و نیز عدم آگاهی پزشک نسبت به این رخداد بالینی و عدم شناخت در اجرای روشهای درمانی جایگزین تا بهبود بالینی بیمار، منجر به بیشتر شدن خطر مرگ و میر به علت هپاتیت دارویی می گردد. از طرفی رویکردهای گوناگونی در کشورهایی چون امریکا، فرانسه، انگلستان و سایر نقاط با این مساله وجود دارد. در این مناطق وجود فاکتورهای خطرسازی از جمله مصرف مواد مخدر وریدی، همزمانی عفونت با hiv و مصرف الکل به مراتب بیشتر از کشور ایران می باشد. ولی بروز هپاتیت دارویی در بیماران ایرانی بدون وجود این ریسک فاکتورها و در سنین پایین موید این مساله است که در کشور ما ضمن پیروی از روشهای نظارت استاندارد حین درمان باید توجهاتی را لحاظ نمود. هدف ما در این مطالعه شناسایی دوره حداکثر خطر بروز هپاتوتوکسیسیتی و احتمالا عواملی که بروز آن را تسریع و رخداد آن را تشدید می نماید، می باشد. تا در نهایت شیوه ای که حداکثر ایمنی را در حین درمان داشته باشد، ارائه نماییم. در طی این مطالعه که به مدت 34 ماه و به دو روش گذشته نگر (18 ماه) و آینده نگر (16 ماه) انجام گرفته، بیماران مسلول مراجعه کننده به بخش عفونی زنان و مردان مجتمع بیمارستانی امام خمینی مورد بررسی قرار گرفتند.