یکی از مشکلات نمایندگی، سرمایه گذاری جریان های نقدی آزاد در پروژه هایی با خالص ارزش فعلی منفی است که منتهی به زیان سرمایه گذاران می شود. این تحقیق کارایی ساختار مالکیت را به عنوان مکانیزم رفع تضاد نمایندگی بین سهام داران و مدیران با توجه به مشکل سرمایه گذاری، در محدوده جریان نقد آزاد، آزمون می کند.بر اساس تئوری نمایندگی، ساختار مالکیتی نقش با اهمیتی را در راهبری رفتارهای فرصت طلبانه مدیران ایفا می¬کند. در این پژوهش اشکال مختلف ساختار مالکیتی شامل مالکیت مدیریتی و نهادی و چگونگی تاثیر آنها بر ارتباط بین جریان¬های نقد آزاد مورد بررسی قرار می¬گیرد.به همین منظور، داده¬های مربوط به شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره¬ی زمانی 1384 تا 1390 استخراج و از الگوی رگرسیونی داده¬های ترکیبی برای آزمون فرضیه¬ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین مالکیت نهادی و جریان نقد آزاد رابطه معناداری وجود ندارد اما ارتباط معناداری بین مالکیت مدیریتی و جریان نقد آزاد تایید گردیید