امروزه به دلایل مختلف مانند جلوگیری از تخریب منابع طبیعی، کاهش انتقال ذرات معلق و مزاحمت های ناشی از آن در شبکه-های آبیاری و زهکشی، تأسیسات و ماشین آلات، عملیات اجرایی در حمل و نقل و علی الخصوص کاهش آلودگی هوا، کنترل فرسایش بادی خاک ها بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، مورد توجه جدی قرار گرفته است. پژوهش هایی که در رابطه با فرسایش بادی در دنیا انجام شده، نشان می دهد که شدت فرسایش بادی تابع دو دسته عوامل فرسایش-پذیری و فرسایندگی است. امروزه برای تثبیت خاک ها در مقابل فرسایش روش های مختلفی از جمله استفاده از آب، نمک، مالچ نفتی ، مواد پلیمیری و تثبیت بیولوژیکی خاک استفاده می شود. که در این تحقیق به بررسی پارامتر های تاثیر گذار بر تثبیت بیولوژیکی خاک های ریز غیر چسبنده با استفاده از ریزجلبک (کلورلا وولگاریز) پرداخته شده است. بدین منظور پارامترهای غلظت سلول در واحد سطح خاک، رطوبت خاک، دمای محیط نمونه ها و زمان ماندگاری بر دو نوع نمونه خاک (ماسه ریز دانه و پودر سنگ) مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی میزان اثر گذاری ریزجلبک از مقاومت برشی سطح خاک استفاده گردید که توسط آزمایش برش پره اندازه گیری شد. نتایج نمایانگر بهبود در مقاومت برشی سطح خاک بوده است. بطوریکه با افزودن 5*?10?^9 سلول جلبک در هر متر مربع خاک و با ثابت نگه داشتن دما در 2±28 درجه سانتیگراد و رطوبت خاک در 15% ، مقاومت برشی ماسه بادی و پودر سنگ به ترتیب تا 3.1 و 1.5 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع افزایش یافت.